در خاطرات این مرحومه نقل شده: در ایامی که شهید مطهری مشغول تدریس و سخنرانی در دانشگاه‌ها و مراکز مختلف بودند و باید خیلی سخت مطالعه و تحقیق می‌کردند تا بتوانند پاسخگوی شبهات و ... باشند، فرزندانم کوچک بودند و بازی و یا صحبت می‌کردند و من برای اینکه تمرکز شهید مطهری به‌هم نخورد و بتواند بدون هرگونه سر و صدایی تمام فکر و ذهنش را روی مطالعه بگذارد، بچه‌ها را می‌بردم امامزاده‌ای که در نزدیکی ما بود و ساعت‌ها آنجا می‌نشستم تا هیچ سر و صدایی نباشد و شهید مطالعه کند و بنویسد. عجیب‌تر اینکه این را به شهید مطهری هم نمی‌گوید تا ایشان دغدغه‌ای نداشته باشد.