‹ حِـرمـٰان ›
و سنَحیا بعد کُرباتنا ربیعا، کاننا لم نذق بالأمس مُرا و پس از اندوههایمان همچون بهار زنده خواهیم شد؛ انگار هرگز مزهی تلخی را نچشیده ایم .