بدون برنامه اقتصادی روشن ظریف، کابینه را چگونه می‌چیند؟! 🔻چینش پر ابهام و اشکال کابینه، در کنار نامعلوم بودن برنامه اقتصادی رئیس‌جمهور، به تردید‌های جدی در محافل رسانه‌ای و کارشناسی دامن زده است. 🔹ابهام اصلی از آنجا ناشی می‌شود که برای چیدن اعضای دولت، به دو روش می‌توان عمل کرد و اکنون به روش نادرست و نگران‌کننده عمل می‌شود. 🔻روش معقول آن است که برنامه اقتصادی تعیین تکلیف شده باشد تا رئیس دولت بر اساس اقتضائات آن برنامه بتواند تیم وزرا و معاونان را بچیند. 🔹روش دوم این است که سهم‌خواهی و تقسیم غنائم از سوی برخی فعالان ستاد انتخاتی بر کار کارشناسی و چیدن افراد بر مبنای برنامه غلبه کند و به تیمی متناقض و ناهماهنگ منتهی شود. 🔻با عنایت به این که آقای پزشکیان چند نوبت گفته از اقتصاد سر در نمی‌آورد و قرار است کار را به کارشناسان بسپارد، سؤال مهم این است که انتصابات اخیر و وزرای در دست بررسی، بر مبنای کدام نقشه راه اقتصادی تعیین می‌شوند؟ و معاون اول، معاون اجرائی و رئیس سازمان برنامه و بودجه، طبق کدام برنامه انتخاب شده‌اند؟ 🔹مسئله از این جهت اهمیت مضاعف می‌یابد که شورای موسوم به "شورای راهبری کابینه"، توسط فردی غیر ذی‌صلاح مانند محمدجواد ظریف، برخی محکومان امنیتی، شماری از فعالان ستاد انتخاباتی و برخی ذی‌نفعان اقتصادی اداره شد و موضوعی که کمترین اولویت را داشت، اولویت برنامه اقتصادی و شناسایی اهل فن و معرفی آنها به رئیس‌جمهور بود. 🔻به همین علت هم به نظر می‌رسد در سه انتصاب مذکور، کمتر اولویت برنامه اقتصادی عملیاتی در نظر گرفته شده است. هم معاون اول و هم معاون اجرائی دو دهه قبل در مدیریت اجرائی حضور داشته و علاوه‌بر انفصال طولانی مدت، در سنین بسیار بالایی قرار دارند که توان تحرک و پویایی را از آنها می‌گیرد و ضمنا تخصص اقتصادی هم ندارند. 🔹در این میان کنار گذاشتن طیب‌نیا در حالی که گفته می‌شد در جتیگاه معاون اول، سکان مدیریت اقتصادی را به دست بگیرد، بر سؤالات افزوده است. او حتی به عنوان وزیر اقتصاد هم معرفی نشد و نهایتا حکم مشاور عالی (اقتصادی) گرفت و حال آن که مشاور، هیچ‌شان اجرائی ندارد. 🔻به همین علت هم فردی مانند ظریف با وجود ادعای عدم حضور در دولت، حاضر نشد مانند طیب‌نیا عنوان مشاور بگیرد و برای خود، معاونت راهبردی تاسیس کرد. 🔹عجیب این که اگر چه آفای پزشکیان پس از انتخابات، نه کنفرانس مطبوعاتی داشته و نه سخنی درباره برنامه اقتصادی و برنامه تعیین وزرا گفته، ظریف عملا در موارد بسیاری به جای رئیس‌جمهور حرف می‌زند و کارسازی می‌کند! 🔻تصورش را بکنید مثلا در دولت‌های رئیسی و روحانی و احمدی‌نژاد و خاتمی، فرد بی‌مسئولیتی مانند ظریف، به جای رئیس‌جمهور منتخب اظهار نظر می‌کرد، یا چینش کابینه را در اختیار می‌گرفت؛ رسانه‌ها چه برخورد انتقادی شدیدی با ماجرا می‌کردند؟ 🔹در همین حال روزنامه اصلاح طلب آرمان احتمال می‌دهد که طیب‌نیا به خاطر نگرانی از عدم تمکین وزرا، از خیر معاون اولی گذشته است: 🔻«چرا طیب‌نیا به سمت معاون اولی یا مسئول تیم اقتصادی دولت منصوب نشد؟ معاونِ اولی راهگشایِ کار دولت است که حداقل اختیارِ ۷ وزارتخانه کلیدی را دارا باشد تا بتواند پاسخگوی وضعیت اقتصادی شود. در دولت فعلی، زمانی معاونتِ اقتصادی معنا و مفهوم پیدا می‌کند که حدود اختیارات و دخل و تصرفِ عارف و ظریف (معاون راهبردی) مشخص باشد. طبیعی ا‌‌ست در چنین شرایطی پذیرفتن معاونتِ اقتصادی، معنا و مفهومی نداشته باشد». 🔹روزنامه جمهوری اسلامی، از دیگر روزنامه‌های حامی پزشکیان همنوشت: «اشتباهات بزرگی که در کمیته‌های شورای راهبری دولت صورت گرفت، یکی از عوامل کُند شدن مسیر است. سهمیه دادن‌های اقلیتی، قومیتی و جنسیتی، با عدالت و شایسته‌گزینی در تضاد هستند. علاوه‌بر این، فشارهای جناحی و حزبی و افراد دانه‌درشت نیز مؤثر بوده و فهرست پیشنهادی را تحت تأثیر قرار داده‌اند. 🔻اگر در این مرحله، معیار اصلی فقط کارائی و سلامت نفس بود، اولاً کار به سرعت پیش می‌رفت، ثانیاً زمینه‌ای برای سهمیه ‌خواهی‌ها و طمع‌ورزی به وجود نمی‌آمد. انتظار این بود که با استفاده از فرصت ۲۲ روزه میان مرحله دوم انتخابات تا تحلیف، فهرست پیشنهادی کابینه به مجلس داده شود. اما هنوز چشم‌انداز روشنی از حرکت به سوی استقرار دولت مشاهده نمی‌شود». 🔹حسین راغفر استاد دانشگاه و حامی انتخاباتی پزشکیان هم گفته است: «پزشکیان باید بداند، چینش کابینه و انتخاب معاونین، ماموریتی دشوار است. بنابراین لازم است، به هنگام تعیین وزرا و رؤسای سازمان‌های مهم اقتصادی، حتما در کنار تجربه به تخصص و البته کارنامه هم توجه لازم را داشت. اینکه کسی بدون تحصیلات اقتصادی و با توصیه فردی که در دولت نفوذ دارد، به عنوان رئیس سازمان برنامه و بودجه انتخاب شود، حتما اثرات بسیار منفی‌ به جای خواهد گذاشت». 💢روزنامه کیهان #محمد_ایمانی