تضاد ماهوی راهبرد امام و رهبری با قاصران و مقصران و تسلیم طلبان -1 ✍امروز سی امین سالگرد اعلام قبول قطعنامه 598 توسط حضرت امام خمینی (ره) است. البته ارتش صدام به این قطعنامه ای که قبلا پذیرفته بود، پایبند نماند و چند روز بعد، به خیال اینکه ایران ضعیف شده، حمله به ایران را از سر گرفت. سازمان وطن فروش منافقین در این حملات، ارتش متجاوز را همراهی کرد و توهم تسخیر چند روزه تهران با عملیات موسوم به فروغ جاودان را داشت. اما همین بلاهت، قتلگاه آنها در عملیات غرور آفرین مرصاد شد. 🔹تحریفگران تاریخ چنین القا می کنند که امام خمینی در تاریخ 29 تیر 67، از سر انفعال، قطعنامه را پذیرفت و جمهوری اسلامی تسلیم شد و بنابراین اکنون هم باید "مصلحت" به خرج داد و در مقابل آمریکا و غرب تسلیم شد! این در حالی است که اولا در طول تاریخ، برخی خواص در تحمیل صلح به مقتدای حکومت دینی، قصور یا تقصیر داشته اند. و اگر آن قصور و تقصیر و کم کاری ها نبود، الزاما نیازی به صلح با دشمنِ سر موضع نبود. ♦️از همین منظر، امام خمینی (ره) درباره شرایط دشوار روزگار امام امام حسن (ع) و صلح با معاویه می فرماید "قصه امام حسن و قضیه صلح؛ آن هم صلح تحمیلی بود. برای این که امام حسن، دوستان خودش یعنی آن اشخاص خائنی که دور او جمع شده بودند، او را جوری کردند که نتوانست خلافش بکند، صلح کرد. صلح تحمیلی بود. این صلحی هم که حالا به ما می خواهند بگویند، این است. (صحیفه نور،جلد 20،صفحه 32) 🔸ایشان همچنین در مظلومیت امام مجتبی فرمودند "امام حسن سلام الله علیه آنقدر گرفتاری که از این دوستان و اصحابش داشت از دیگران نداشت. اصحابی که توجه نداشتند که امام زمانشان روی چه نقشه دارد عمل کند با خیال کوچکشان با افکار ناقصشان در مقابلش می ایستادند و غارتش کردند، اذیتش کردند و عرض می کنم که شکستش دادند، معاهده با دشمنش کردند و هزار جور بساط درست کردند. (صحیفه نور،جلد 8،صفحه 89) 🔻ادامه دارد #محمد_ایمانی 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi