🔴 سرانجام بازار ارز 🔺در دهۀ ۱۹۶۰ تعدادی از روان ‌شناسان اجتماعی یك مركز شبانه روزی تأسیس كردند. در این مركز، نوجوانان ۱۲ تا ۱۹ سال آموزش می‌دیدند و زندگی می‌كردند. مدّت یك سال همه چیز به صورت جریان داشت و آزمایش‌های مختلف كمی و كیفی بر روی آنان انجام گرفت. در طول این یك سال، هر نوجوان سه وعدۀ غذایی روزانه با احتساب میان وعده ‌ها، ۸۰۰ گرم غذا می‌خورد. پس از یك سال به تدریج و آگاهانه كردند به علت وضعیت اقتصادی نابسامان شبانه‌روزی، ممكن است به لحاظ كمی و كیفی جیره‌بندی شود. شش ماه بعد از این شایعه، میزان غذای مصرفی روزانه هر فرد از ۸۰۰ گرم به ۱۲۰۰ گرم افزایش یافت. هنگامی كه عملاً جیره‌بندی را آغاز كردند، مصرف غذا از ۱۲۰۰گرم به 1500 گرم رسید و حتی در اواخر این دورۀ چهارساله، نوجوانانی بودند كه در شبانه روز بیش از ۵ كیلوگرم غذا می‌خوردند. دلیل افزایش مصرف این بود كه نوجوانان آیندۀ خود را مبهم می‌دیدند. هنگامی كه مركز شبانه‌روزی در وضع عادی قرار داشت، افراد غذای خود را به یكدیگر تعارف می‌كردند و نسبت به یكدیگر رابطه‌ای مبتنی بر نیكوكاری، شفقت و نوعی از خودگذشتگی داشتند. امّا هنگامی كه شایعۀ كمبود غذا مطرح شد، تعارفات، رعایت ادب و رفتارهای مهربانانه، نسبت به یكدیگر كمتر شد. در واقع به دلیل بودن آینده، اخلاقی زیستن بر پایۀ عدالت، احسان، رعایت ادب و... به مرور زمان كمرنگ گشت. 🔺آینده مبهم و نامعلوم از لحاظ مالی و شغلی و.. آستانه تحمل و اخلاق را در هر جامعه ای پایین می آورد. التهاب شدید بازار و و بطور کلی ها در ایران طی ماههای گذشته، بیش از آنکه روندی واقعی و مربوط به کمبود باشد، فرآیندی و فکری است. نشانه آن هم گران شدن بی ضابطه و سرخود برخی اقلام توسط بقال و راننده و مغازه دار سر کوچه است. درحالیکه کمتر از یک هفته از افزایش دو سه هزار تومانی دلار میگذرد، و هنوز این افزایش به چرخه تولید و واردات صادرات کشیده نشده است. 🔺دولت شکست سختی را بابت مذاکرات بدون تضمین و اعتماد بیجا به دولت متخاصم بر مردم ایران تحمیل کرده است. البته بدون ابراز پشیمانی و از ملت بزرگ ایران. درحالیکه روحانی مرتبا ادعا کرده فرهنگ عذرخواهی مسئولین را آورده و برای امور حاشیه ای لکنت زبان ندارد. این عذرخواهی طلب مردم ایران. اما اینک وقت کار و عمل است. آزمون بعدی دولت، رسیدگی به وضع کشور پس از خروج آمریکا از است. آیا وزارتخانه های اقتصادی دولت و که تاکنون هزینه های سنگینی همچون نارضایتی عمومی از ورشکستگی و اختلاسهای بزرگ موسسات مالی و چاشنی اعتراضات دی ماه 96 را به کشور تحمیل کرده اند، توانایی اداره مالی کشور را در دوران لغو برجام دارند؟! رئیس بانک مرکزی دولت روحانی که حتی خانواده اش ساکن ایران نیستند و تبعه کشورهای غربی هستند، چقدر انگیزه و توانایی بهبود اوضاع اقتصادی کشور را دارد؟! دولت روحانی که با شعار «ونزوئلا نشدن ایران» در انتخابات 96 به رقیب هراسی پرداخت، تا چه حد توان جلوگیری از افسارگسیخته و مهار التهاب بازار کشور را دارد؟! آیا اصلا اهرمهای برای کنترل قیمتها اندیشیده شده است؟! اتاق جنگ روانی دولت که آتشبارش برای نزاع های جناحی خوب می تازد، برای فرهنگسازی کنترل قیمتها در افکار عمومی چه برنامه ای دارد؟! دولت در دو ماه گذشته سال ، چه اقدامات عملی صورت داده است؟! آیا وقت آن نرسیده که دولت بجای افتادن دنبال و این بار تنها با عمل به همین شعار ساده سال «حمایت از کالای ایرانی» اقتصادی نو در اندازد؟! مگر چین و آلمان و کره جنوبی چگونه غولهای اقتصادی شدند؟! فقط و فقط با تکیه بر توان و تولید داخلی. آقای روحانی! بیایید از این از این تجربه تلخ تاریخی درس عبرت بگیرید و پشت سر آن پیر فرزانه انقلاب حرکت کنید، تا بیش از این درس عبرتی برای آیندگان نشوید. بسم الله 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi