امروز خانه_موزه هاشمی رفسنجانی با هدف زنده نگه داشتن یاد و خاطره ی شخصیت و گفتمان فکری_سیاسی او در تهران افتتاح شد. نمیدانم برای این خانه موزه دقیقا چقدر هزینه کرده اند یا چند شبانه روز زحمت کشیده اند اما این را خوب میدانم که آثار شخصیت و گفتمان فکری_سیاسی بجا مانده از آن مرحوم هر روز در برابر چشمان ما وجود دارد و لزوما نیازی به افتتاح این خانه_موزه نیز وجود نداشت. وقتی اوضاع جامعه به جایی رسیده که مسئولین در اشرافی گری و «تفاخر به ثروت» از هم سبقت بگیرند، یعنی هاشمی زنده است و بدون دیدن خانه_موزه ی او نیز به یادش هستیم. وقتی در شرایطی که بسیاری از مردم به سختی گذران زندگی می کنند ولی یک با افتخار در رسانه ها اعلام می کند ماشین شخصی اش پورشه است، یعنی یاد و خاطره هاشمی زنده است. و از همه مهم تر، وقتی عدالت در بین مسئولان اجرایی و ارشد کشور اولویت خود را از دست می دهد و به جایش اولویت های دیگر قرار می گیرد و تنها راه مدیریت یک کشور بزرگ و مستعد 80 میلیونی «مذاکره با امریکا» می شود، یعنی هاشمی زنده است. هاشمی زنده است چون تفکر و میراث او بر ما حاکم است. چون فقر و فساد و فاصله طبقاتی و اشرافیتی که در دوره او نضج گرفت، زنده است. او همانی بود که پایه گذار اشرافیت در این کشور محسوب می شود، همان کسی است که در دهه 70 مصاحبه رسمی کرد و در توجیه اختلاس ها و مفاسد مالی گفت: «این‌قدر بحث از اختلاس و دزدی نکنید و روحیه مردم را خراب نکنید! وقتی‌ که ما یک سدی را می‌سازیم و مثلاً ده میلیارد خرج می‌کنیم، ممکن است از قِبَل آن، 500 میلیون هم اختلاس شود! اما این سد برای کشور می‌ماند و هیچ‌کس نمی‌تواند از این سد اختلاس یا دزدی کند!" (کتاب بی پرده با هاشمی. ص 184) http://yon.ir/nlOpY غرض اینکه ما بدون دیده خانه_موزه نیز هر روز به یاد او هستیم چون هر روز آثار شوم تفکر تکنوکرات ها و لیبرال ها در اداره کشور را از نزدیک لمس میکنیم... 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi