ماجرای نیمروز شنبه ۳۱ شهریور ۹۷ تبدیل به یکی از روزهایی شد که مانند آن فقط خاطره‌ای تلخ است از روزهای پرالتهاب . گروهکی که تمام امکانات و آموزشهای خود را مستقیما از سازمان اطلاعات عربستان سعودی دریافت میکند، در روزی که رژه نیروهای مسلح به مناسبت هفته دفاع مقدس در حال برگزاری بود در دومرحله با حمله مسلحانه به مراسم و مردم باعث شهادت بیش از ۳۰ تن از هموطنانمان شد . شاید برای ما که تا کنون در سایه رهبری و توامندی نیروهای نظامی و امنیتی در یک سطح امنیتی بالاتر از استانداردهای جهانی زندگی میکنیم چنین حوادثی بسیار غریبه به نظر بیاید اما در منطقه ما ، این حوادث جزء روزمره جامعه شده. در سالهای اخیر حجم حملات تروریستی به طور محسوسی افزایش یافته .حملات گروهک پژاک در مرزهای غربی، عملیاتهای گروهک جندالشیطان در سیستان، تحرکات گروهک الاحوازیه در جنوب غرب و استان خوزستان ، غائله دراویش گنابادی، آشوبهای تیمهای منافقین در سال ۹۶ و ۹۷ . قدرت اجرائی در این ۵ سال اخیر در دستان تفکر اصلاحات بوده ، به جرات میتوان گفت کابینه دولتهای یازدهم و دوازدهم از امنیتی‌ترین کابینه‌های پس از انقلاب بوده است . اغلب وزرای مهم کابینه و مشاورین در گذشته از افراد سازمانهای امنیتی بودند ( البته به غیر از امنیتی‌ترین فرد کابینه ، وزیر اطلاعات که به گفته خودشان هیچ آورده‌ای برای وزارت نداشتند) . از عباد و شریعتمداری گرفته تا آذری جهرمی و آشنا . دور نبود زمانیکه که سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی ایران عبدالمالک ریگی را در آسمانها شکار میکردند و عملیاتهای تروریستی در مبدا در نطفه خفه میشد . چه اتفاقی افتاده؟ جواب ساده است ، هرگاه در جمهوری اسلامی تفکری سازشکارانه حاکم بر دولت باشد ، دشمن با تمام توان حالت تهاجمی به خود میگیرد . تفکرات لیبرالیستی بدون واهمه و مطمئن از عدم برخورد قهری سازمانهای امنیتی در کف جامعه جولان میدهند ، هزینه برخورد با تفکرات تروریستی را بالا میبرند و امنیت روانی جامعه را به خطر می‌اندازند. کافیست به اتفاقات اخیر نگاهی گذرا بیاندازیم . در قائله دراویش سلبریتی‌ها به میدان آمدند و فشار رسانه‌ای را آنقدر بالا بردند تا حدی که پلیس بدون سلاح در مقابل آشوبگران قرار گرفت و شد آنچه نباید میشد. در موضوع اعدام تروریستهای گروهک تروریستی پژاک مانند رامین حسین پناهی باز هم این سلبریتی‌ها بودند که به میدان آمدند و هزینه برخورد با تروریستها را بالا بردند. سکوت سوال برانگیز دستگاههای امنیتی در مقابل ارگان رسانه‌ای تروریستها در داخل و عدم برخورد جدی قوه قضائیه با این بازوها ، باعث شده شاخه‌های نظامی گروهکها با فراق بال بیشتری به فکر تهاجم باشند و توسط بازوی رسانه‌ای خودشان درون کشور ، چهره خود را تطهیر کنند . پازلهای امنیتی چند سال اخیر سازمانهای حریف با کمک بازوهای نفوذی خود در ساختارهای اجرایی کشور راحت‌تر تکمیل میشود . شبکه جاسوسی در سازمان محیط زیست که توسط اطلاعات سپاه کشف شد نمونه‌ای از نفوذ در سطح بالا در کشور بود . در همین مقوله نیز شاهد به میدان آمدن تمام قد مهره‌های نفوذی دشمن بودیم . جاییکه حتی برخی نمایندگان مجلس هم به طرفداری از شبکه جاسوسان محیط زیست برآمدند . یک عملیات تروریستی برای اینکه با موفقیت در کشور هدف انجام شود نیازمند چیده شدن پازلهای متعددی است که به اختصار برخی از آنها برا برشمردیم . اگر میخواهیم امنیت پایدار در کشور وجود داشته باشد باید دستگاه امنیتی دولت از حالت تدافعی بیرون آمده و مانند گذشته حالت تهاجمی به خود بگیرد و قبل از انجام هر عملی ، عکس العملهای کوبنده نشان دهد . واکنشهای قدرتمند سپاه در مقابل عملیاتهای تروریستی در مجلس و کردستان را در این نظریه جای دهید. امروز در خاورمیانه کشوری از امنیت پایدار برخوردار خواهد بود که در مقابل دشمنان خارجی نه از دیپلماسی لبخند و سیاست کاهش تنش بلکه از دریچه دیپلماسی مقاومت و هزینه سازی برای دشمنان استفاده کند . حادثه ۳۱ شهریور اولین حادثه تروریستی کشورمان نبود اما اگر میخواهیم جزء آخرینها باشد باید هزینه انجام این دست عملیاتها را برای آمران (نه تنها مجریان) آنقدر بالا ببریم که فکر انجام آن را از سر خود بیرون کنند . ابزار اینکار را در دست داریم و فقط کافیست دولت اراده کند . http://yon.ir/dyWk0 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi