فخری زاده ی عزیز از شما نوشتن خیلی سخت است و برای شما نوشتن سخت تر، اما من این بار طاقت غیر مستقیم حرف زدن را ندارم. می خواهم از تو برای تو بگویم. از لحظه هایی که خودم را کنار تو تصور کردم و گریستم. از لحظه اصابت گلوله ها که من سعی می کردم مانع شوم که به تو برخورد کنند، از لحظه به زمین افتادنت که من سعی می کردم دستم را حائل تو و زمین کنم تا در آغوش من بیفتی و نه روی زمین، از لحظه دویدن همسرت به سمت تو که سعی می کردم آن حجم عظیم جنایت را بپوشانم تا همسر و همراه همه این سالهای تو نبیند و نشنود، از لحظه نظر کردن تو به وجه الله، از لحظه استقبال گرم حاج قاسم و شهریاری و علیمحمدی و رضایی نژاد و مصطفای ما از تو، از لحظه مخابره خبر که به یک باره همه عالم را به دو قسمت تقسیم کرد، درست مثل خبر شهادت حاج قاسم، این بار اما تقسیم اختصاصی تر شد. انگار حاج قاسم غربال عوام بود و تو غربال خواص. هنر حاج قاسم بروز یوم اللهی بود که درون امت جریان داشت و هنر تو بروز حقیقت یوم تبلی السرائری قیامت است. شهادت حاج قاسم نقطه قوت های ما را یاداوری کرد و شهادت تو نقطه ضعف هایمان و کیست که نداند برای سالک الی الله چه فرد باشد چه جامعه، دانستن این هر دو ضروری است و بدون آن ها طی طریق ناممکن. اگر چه من به نام تو را نمی شناختم، اما کسی حق ندارد بگوید من با تو بیگانه بودم، من همیشه در لحظات استجابت دعا، برای همه کسانی که گمنام و مشهور در حال خدمت به این نظام هستند دعا می کردم، شب های قدر من پر بود از تو. روزهای عرفه. سحرهای توفیق. عصرهای جمعه که دلتنگ امام می شدم. منت می گذارم و یاداوری می کنم که مرا فراموش نکنی، چه مهمل می گویم، مگر می شود شهیدی که از اسارت تن و دنیا خارج شده، دست بازتری برای تصرف در عالم پیدا کرده، خداگونه تر شده، حالا لطفش کمتر از قبل شود. اما همه این نوشتن ها بهانه است برای یاداوری تو به خودم، یاداوری تو به دوست، یاداوری تو به دشمن، یاداوری اینکه ما مدیون تمام مجاهدانی هستم که چه گمنام و چه مشهور در حال پیشبرد اهداف نظام اسلامی مان هستند. #شهید_محسن_فخری_زاده ✍صالحه مددی 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi