عملیات گروگان‌گیری برنامه توسعه آب و انرژی - ۲ ♦️آمریکا و اروپا و کانادا، میزبان 76 درصد پولشویی‌های دنیا هستند و با این وجود، بر FATF حکومت می‌کنند. همان‌ها - به علاوه چین- بیش از 40 درصد گازهای گلخانه‌‌ای را در دنیا تولید می‌کنند. اما همزمان با برجام، از دولت ایران خواستند با امضای توافق پاریس، مصرف سوخت‌های فسیلی را کاهش دهد؛ که از لوازم آن، توقف توسعه ظرفیت‌های نیروگاهی و کشیدن ترمز پیشرفت صنعتی بود. 🔹جالب است بدانیم در حالی که 80 درصد سوخت‌های فسیلی، در کشور‌های غربی عضو توافق پاریس مصرف می‌شود و خروجی آن، تولید 40 درصد گازهای گلخانه‌ای دنیاست، سهم 100 کشور دیگر از تولید گازهای گلخانه‌ای، فقط 3/5 درصد است! بر اساس «سند مشارکت ملی مدنظر ایران برای توافق پاریس» (INDC)که ۲۰ آبان ۹۴ به تصویب هیئت دولت رسید، ایران متعهد می‌شد انتشار دی‌اکسید کربن را به ‌صورت غیرمشروط ۴ درصد، و به‌ شرط لغو تحریم ‌ها و دریافت کمک‌های خارجی ۱۲ درصد کاهش دهد. ♦️گفته می‌شود انجام این تعهد ده ساله، ۵۲.۵ میلیارد دلار هزینه برای ایران دربر خواهد داشت. توافق پاریس، سوم اردیبهشت 95 از سوی آقای ظریف امضا شد و رئیس‌ وقت سازمان محیط‌ زیست گفت: «در‌ دولت‌ یازدهم‌ با ‌برنامه‌ریزی‌ انجام‌ شده‌، حرکت‌ نزولی‌ استفاده‌ از‌ سوخت‌های‌ فسیلی به‌ویژه‌ در‌ نیروگاه‌‌ها‌ آغاز‌ شده‌ است»! جایگزین، چه بود؟ مثل خود برجام، هیچ! 🔹عدم توسعه ظرفیت نیروگاهی کشور، نقض صریح الزام «برنامه - عدم توسعه ظرفیت نیروگاهی کشور، نقض صریح الزام «برنامه ششم توسعه» بود؛ تا دل دولت‌هایی مانند فرانسه را به‌دست آورد که رئیس‌جمهورش در دیدار همتای ایرانی، از دغدغه‌اش برای ‌اشتغال جوانان ایرانی سخن گفته و متاسفانه دولتمرد ما هم باورش شده بود! ♦️حالا که هشت سال سپری شده، می‌بینیم فرانسه و دیگران زیر همه وعده‌های فریبنده ‌شان زده‌اند، و ما مانده‌ایم و ظرفیت‌های نیروگاهی معطلی که توسعه پیدا نکرده‌اند. این اواخر رسیدیم به‌ جایی که غیر از فصل گرما، در زمستان هم گرفتار قطع برق شدیم و از الزامات برنامه ششم برای صادرات پایدار عقب افتادیم. 🔹 باور کردنی نبود، اما وزیر نیرو 23 بهمن 96، با ادبیاتی تُهی از تدبیر مدعی شد «ساخت نیروگاه برای ۲۰۰ ساعت، توجیه اقتصادی ندارد و زیر بار فشار مافیای نیروگاه‌‌‌سازی نمی‌روم»! ♦️این نگرش معیوب موجب شد تا به گفته نایب ‌رئیس‌ هیئت ‌مدیره سندیکای تولید کنندگان: «برخلاف تکالیف برنامه ششم توسعه، وزارت نیرو طی چهار سال اخیر، نه خود برای تولید برق سرمایه‌‌گذاری کرده و نه اجازه سرمایه ‌‌گذاری داده است». بنابراین طبیعی بود در آغاز تابستان امسال اعلام شود تولید برق، 10 تا 15 هزار مگاوات کمتر از مصرف کشور است؛ آن هم در دوره رکود اقتصادی که برخی واحد‌های تولیدی، تعطیل یا نیمه تعطیل شده بودند! 🔹اگر در دولت‌ نهم و دهم، ظرفیت نیروگاه‌‌ها ۳۰ هزار مگاوات افزایش یافت، این افزایش در دو دولت بعد، فقط ۱۵ هزار مگاوات بود. همچنین اگر برنامه هسته‌ای در دهه 90، با همان سرعت پیشرفت دهه 80 توسعه یافته بود، امروز می‌توانستیم در کنار تولید انرژی و افزایش بهره‌وری در صنعت و کشاورزی، بخشی از منابع آب مورد نیاز جنوب کشور- از خوزستان تا سیستان و بلوچستان- را از طریق دریا تامین کنیم؛ چنانکه در ژاپن، چین، کانادا، قزاقستان، کره جنوبی،‌ آرژانتین، روسیه، هند، پاکستان، آفریقای جنوبی و... انجام می‌شود. متاسفانه برنامه تامین آب 17 استان با استفاده از روش‌های شیرین‌‌ کننده آب دریا، در دولت قبل در حد کار مطالعاتی باقی ماند! 💢ادامه دارد💢 #محمد_ایمانی 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi