دیشب جلسه دوم "بررسی پرونده هسته ای ایران" برگزار شد. بعد جلسه یکی از شرکت کنندگان پرسید چه کتابی بخوانم تا اطلاعات سیاسی و تاریخی ام بیشتر شود؟ تصورم این بود سال اول یا دوم دانشگاه باشد. گفتم متولد چه سالی هستی؟ گفت: ۸۴ یک لحظه جا خوردم و ذهنم پرتاب شد به ۱۶ سال قبل. اولین چیزی که از سال ۸۴ خاطرم آمد انتخابات ریاست جمهوری آن دوره و ریاست جمهوری احمدی نژاد بود. همینطور که داشتم فکر میکردم عمر چقدر زود میگذرد، در دلم تحسینش کردم که به عنوان یک دانش آموز دبیرستانی چقدر دغدغه دارد و پخته شده که از الان دغدغه هایی دارد که خود من از ۱۸ سالگی درگیرش شدم. گفتم کتاب خاطرات مبارزان انقلابی را بخوان. خاطرات عزت شاهی، احمد احمد، مرضیه حدیدچی، سید مرتضی نبوی و... خوبی این کتابها این است که مثل رمان و داستان خواندنی است و بعد از پایان مطالعه هر کدام، کلی اطلاعات تاریخی مفید به است می آوری. بعد از جلسه در ماشین همچنان داشتم فکر میکردم. به اینکه چقدر امروز لازم است برای نسل جدید "روایت" کنیم. نه فقط روایت تاریخ قبل انقلاب یا حتی دهه ۶۰ و ۷۰، روایت تاریخ همین یکی دو دوهه اخیر. همچنان دارم فکر میکنم... #امیرحسین_ثابتی 🇮🇷حزب الله سایبری @hizbollahsyberi