🧐 این توجه(نوع سوم انتظار) انسان منتظر را همواره به سوی معرفت دين الهي و امامش سوق مي‌دهد، نه اینکه به بررسی حوادث دنیا مشغول شده و از امام خود غافل گردد تا اینکه نگاهش به امام فقط در حدّ یک مُنجی باشد! کسی که معرفت به امامش پیدا کند، در مسیر اهداف امام و رضایت او پیش خواهد رفت، پس از آن دیگر زمان ظهور برایش مهم نخواهد بود، چون مي‌داند راه را یافته است. 🔷 برخی از روایات به که این معنا دلالت مي‌کند: 🔹1⃣ زراره از امام صادق علیه السلام نقل مي‌کند که فرمود: «امامت را بشناس، پس اگر او را شناختی دیگر ضرری برای تو ندارد که این امر [ظهور] زودتر اتفاق افتد یا به تأخیر افتد». 🔹2⃣ فُضیل بن یسار از امام صادق علیه السلام نقل مي‌نماید که فرمود: «ای فضیل! امامت را بشناس، پس اگر امامت را شناختی ضرری به تو ندارد که این امر [ظهور] زودتر باشد یا به تأخیر افتد؛ و هر کسی که امامش را بشناسد سپس قبل از اینکه صاحب این امر [ظهور] بپاخیزد، بمیرد، در جایگاه کسی است که در لشکرگاه امام نشسته باشد، نه بلکه [بالاتر] مانند کسی است که در زیر پرچم او باشد». 🔹3⃣ ابوبصیر از امام صادق علیه السلام سؤال مي‌کند: «به نظر شما آیا من زمان قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف را درک خواهم کرد؟» پس امام فرمود: «ای ابو بصیر! آیا امامت را نمی‌شناسی؟!» عرض کرد:«آری به خدا قسم، و او شما هستید»؛ پس حضرت در حالی که دستان او را گرفته بود فرمود: «به خدا سوگند، ای ابو بصیر! دیگر برایت فرق نمی‌کند [نگران مباش]! که از افراد آمادۀ شمشیر به دست، در رواق امام قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف نباشی! [اگر چه در ظاهر نیستی ولی در مقام آنان هستی]». 📚 برگرفته از کتاب عهد عاشقی 📚 عجل الله تعالی فرجه الشریف