تو حق نداری برنامه ی با دوستانت رو آن هم بدون هماهنگی باما ، به برنامه خانوادگی مون ترجیح بدی!! نمیتونی بری ... 🧨 این یعنی: تیر خلاص به رابطه و ایجاد موضع دفاعی و خشم در نوجوان. اما : - ما بهتر می دانیم چه چیز برایشان بهتر هست! - خودشان تصمیم اشتباه می گیرند! 🤱🏻🤷🏻‍♂ شما برخلاف دوره کودکی، رییس و مراقب کنترل‌گر زندگی نوجوان خود نیستید ... و از این موضوع نگران نشوید (او شما را از پست مدیریت زندگی اش اخراج می کند☺️) 🔛 بلکه باید با تعیین قوانین و محدودیت هایی، اجازه دهید خودشان مدیریت کنند. ✍ در دوره بلوغ و وزارت، نوجوان سالم دنبال عاملیت بیشتر بر امور خود هست. و این عاملیت، انگیزه بخش، موفقیت آفرین و شادی بخش است و حال خوب ایجاد می کند. 😴 پس نفس عمیقی بکشیم و تصمیم گیری را به نوجوان بسپاریم و خودمان تنظیم گر باشیم (نه تصدی‌گر). 🤝 این به معنای کنار گذاشتن دو رویکرد فرزندپروری سهل گیرانه و مستبدانه است و پذیرش رویکرد نوجوان پروری مقتدرانه. حتی بچه ➕ ها هم از مدیریت 🔍 والدین در دوره بلوغ رنج می‌برند. هر چند سرکشی نمی کنند. 👌 این سبک فرزند پروری، تسهیل گری و حمایت از ساخت اسکلت ساختمان شخصیت نوجوان است به گونه ای که بتواند تفکری مستقل برای مدیریت زندگی پیدا کند. کمی که بزرگ تر شوند، کم کم به این اسکلت ها هم نیازی ندارند و میزان نظارت کمتری هم نیاز دارند (چیزی شبیه آموزش رانندگی) قطعا 🧕🏻👨‍🦰 باید در سبک نوجوان پروری ، وحدت نظر و همکاری در جبهه متحد داشته باشند. 👣 آنها باید قبل از وقوع مستقل یک اتفاق (مثل داشتن موبایل شخصی، ساعت خواب و بیداری، درس خواندن و ...) ، خودنظارتی را تمرین کنند و در ساخت اسکلت و داربست، حمایت شوند. 🛎 [از نوجوان بپرسیم: برنامه ی شما چیه؟] قانون گذاری و اعمال محدودیت های برنامه ریزی شده متناسب با دانش و ارزش ها (مسئولیت ها، مهارت های لازم، ممنوعیت ها و ...)، در گفتگو و تعامل شفاف اطلاع داده می‌شود و چشم انداز یا شیوه ی برچیدنش نیز اعلام می گردد. حتما شنونده فعال باشید و بازخورد بگیرید که از دید آنها این محدودیت ها منصفانه هستند یا نه؟ اگر نگرانی هایشان زیاد بود، گفتگو کنید تا نشان دهند چقدر می توانند از آزادی شان استفاده کنند. ✍ همچنین در گفتگو می توانید پیامد انتخابشان را به آنها آموزش و یادآور شوید. ❌ البته محدودیتی که قرار نیست اعمال شود ، گفته هم نخواهد شد. 👌 و در ادامه کافی است با اندکی عقب کشیدن، حس خودمختاری را تقویت کنیم. با مهارت افزایی، توانمندترشان کنیم و حس تعلق به خانواده را با کشف اهداف، ارزش ها و علایق مشترک تقویت کنیم. 🤔 و تصمیم گیری و انتخاب را به فرزند واگذار کنیم. این مهارت مهم، در موقعیت عمل آموزش داده می‌شود. در اینصورت هست که ضمن حمایتگری والدین و مربیان، با عقوبت مثبت و منفی تصمیم خود مواجهه، انگیزه پیدا کرده و در صورت خطا جبران اتفاق می افتد. 🔹 اینها تمرین استقلال در بزرگسالی است.حامد سعادت پور ┄┄┅┅┅❅☀️❅┅┅┅┄┄ 🆕 B2n.ir/r33748 💠 @borna_group 🌐 www.borna-gp.ir مجتمع آموزشی‌تربیتی‌تحقیقاتی [ توسعه فردی | توانمندسازی | تعالی خانواده ]