هو
بهانه مجوی.
قدم در راه نِه و راه رو.
گریزی از او نیست جز رفتن به سوی او.
پیشِ رویت گردنهای است، اگر بالا نرفتی _ بالا میبرندت.
اگر رفتی _ نجات یافتی، و اگر ببرندت _ هلاک شدی.
و از آن چارهای نیست.
شیخ احمد_غزالی
(مجالس/ترجمه احمد مجاهد/ص۷۴)