در کتابخانه اندیشکده کتابی دیدم که روی آن نوشته شده بود: نشریه صدر! یاد دوران دانشجویی افتادم که گاهی برای این نشریه می‌نوشتم. کتاب را برداشتم و تورق کردم. به اسم سه نفر از همکلاسی‌هایم برخورد کردم. موسی شهبازی (که الان دبیر کمیسیون اقتصادی دولت است) ، سید مهدی هژبر که شغلش هیچ ربطی به تحصیلاتش در دانشگاه ندارد و کسب روزی حلال می‌کند. مرتضی درخشان که اگر اشتباه نکنم هیات علمی دانشگاه اصفهان است و آخرین باری که یادم می‌آید با دکتر رنانی و دکتر طغیانی ارتباط داشت. عنوان هم برایم جذاب بود. شروع کردم به خواندن که به جملات عجیبی برخورد کردم. جملاتی که شک دارم امروز با آن موافق باشند. سه جمله زیر را دقت کنید: ۱. خصوصی‌سازی تنها راه رسیدن به پیشرفت است ۲. مانع خصوصی‌سازی "اصل ۴۴ قانون اساسی" بوده است ۳. نمونه موفق خصوصی‌سازی شیلی بوده است! این خوانش "صد در صد" غلط از سیاست‌های کلی اصل ۴۴ در دانشگاه امام صادق علیه‌السلام و در مجله‌ای که مدیرمسئولش دکتر طغیانی بوده است نوشته و منتشر شده است. نکته جالب ماجرا این بود که دکتر سعیدی سردبیر این نشریه بوده و البته امروز ایشان صد در صد مخالف چنین خوانشی‌ست. هدفم از نگارش این مطلب این است که بگویم وقتی مقام معظم رهبری از مسموم‌بودن ذاتی علوم انسانی غربی می‌گویند یعنی همین. یعنی دانشجوی از همه‌جا بی‌خبر یک سرچ می‌زند خصوصی‌سازی و دو تا مطلب در مدح سیاست‌های نئولیبرال‌ها در شیلی می‌خواند یا ترجمه می‌کند و در یک نشریه ظاهرا علمی برای دیگران منتشر می‌کند. خدا کمک کند مطلبی ننویسیم که وبال گردنمان شود. ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar