💠 امام خامنهای (مدظلهالعالی):
«به من نامه مىنويسند؛ بعضى هم تلفن مىكنند و مىگويند: «ما نهى از منكر مىكنيم. اما مأمورين رسمى، طرف ما را نمىگيرند. طرف مقابل را مىگيرند!»
من عرض مىكنم كه مأمورين رسمى - چه مأمورين انتظامى و چه مأمورين قضايى - حق ندارند از مجرم دفاع كنند. بايد از آمر و ناهى شرعى دفاع كنند.
همهى دستگاه حكومت ما بايد از آمر به معروف و ناهى از منكر دفاع كند.اين، وظيفه است.اگر كسى نماز بخواند و كس ديگرى به نمازگزار حمله كند، دستگاههاى ما از كداميك بايد دفاع كنند؟ از نمازگزار يا از آن كسى كه سجاده را از زير پاى نمازگزار مىكشد؟ امر به معروف و نهى از منكر نيز همينطور است.
امر به معروف هم مثل نماز، واجب است.
در نهجالبلاغه مىفرمايد: «و ما اعمال البر كلها و الجهاد فى سبيلاللَّه عند الامر بالمعروف و النهى عن المنكر الا كنفثة فى بحر لجى.» يعنى امر به معروف و نهى از منكر، در مقياس وسيع و عمومى خود، حتى از جهاد بالاتر است؛ چون پايهى دين را محكم مىكند. اساس جهاد را امر به معروف و نهى از منكر استوار مىكند.
مگر مأمورين و مسؤولين ما مىتوانند آمر به معروف و ناهى از منكر را با ديگران مساوى قرار دهند؛ چه رسد به اينكه نقطهى مقابل او را تأييد كنند!؟»
بیانات در دیدار فرماندهان گردانهاى عاشوراى نيروهاى مقاومت بسيج در سالروز شهادت امام سجّاد (علیهالسلام)
۱۳۷۱/۰۴/۲۲