بعضی از آدم‌ها مثل یک آپارتمان هستند مبله ... شیک ... راحت اما دو روز که توش زندگی میکنی دلت تا سرحد مرگ میگیره . بعضی آدم‌ها مثل یه قلعه هستند،خودت را می‌کُشی تا بری داخلش بعد می‌بینی اون تو هیچی نیست جز چند تا سنگ کهنه و رنگ و رو رفته. اما ... بعضی‌ها مثل باغند میری تو قدم می‌زنی نگاه می‌کنی عطرش رو بو می‌کشی رنگ‌ها رو تماشا می‌کنی میری و میری آخری در کار نیست به دیوار که رسیدی بن بست نیست میتونی دور باغ بگردی چه آرامشی داره همنفس بودن با کسی که دلش دریاست و تو هر روز میتونی یه چیزی ازش یاد بگیری چون روحش بزرگه زندگیتون پر باشه از اين آدم‌ها