امام حسن مجتبی (ع)، دومین امام شیعیان، در ۱۵ رمضان سال ۳ هجری قمری در مدینه به دنیا آمدند و در ۲۸ صفر سال ۵۰ هجری قمری به شهادت رسیدند ایشان فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) بودند و به خاطر اخلاق نیکو و بخشندگی‌شان به "کریم اهل‌بیت" معروف هستند امام حسن (ع) در دوران حیات پیامبر (ص) و در جریان‌های مهمی مانند مباهله با مسیحیان نجران حضور داشتند و از اصحاب کسا به شمار می‌روند در دوران خلافت پدرشان، امام علی (ع)، امام حسن (ع) در جنگ‌های جمل و صفین شرکت کردند و پس از شهادت امام علی (ع)، به امامت رسیدند. امامت ایشان در دورانی پرتلاطم و با چالش‌هایی از جانب معاویه بود. در نهایت، امام حسن (ع) برای حفظ خون مسلمانان و جلوگیری از فتنه‌ها، با معاویه صلح کردند². این صلح شرایطی داشت، از جمله اینکه معاویه بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر (ص) عمل کند، اما معاویه به هیچ‌یک از این شرایط پایبند نبود امام حسن (ع) به دلیل بخشندگی‌های فراوانشان شهرت داشتند؛ دو بار تمام دارایی خود را بخشیدند و سه بار نیمی از آن را به نیازمندان اهدا کردند. امام حسن (ع) در نهایت به دست همسرشان جعده، به دستور معاویه مسموم شدند و به شهادت رسیدند .ومزارشان در قبرستان بقیع در مدینه قرار دارد.