💠رسول اکرم حضرت محمد (صل الله علیه وآله وسلم) میفرمایند: طوبی للغرباء: خوشا به حال غریبان 💠عن امیرالمومنین(ع) عن رسول‌الله(ص): ان الاسلام بدا غریبا و سیعود غریبا کما بدا فطوبی للغرباء: قیل و من هم یا رسول‌الله؟ قال: الذین یصلحون اذا فسدالناس انه لا وحشه و لا غربه علی مومن و ما من مومن یموت فی غربه بکت علیه الملائکه رحمه له حیث قلت بواکیه والا فسح‌له فی قبره بنور یتلالا من حیث دفن الی مسقط راسه(1) «امیرالمومین(ع) از قول پیامبر(ص) نقل می‌کنند که فرمود: اسلام با غربت به دنیا آمد و دوباره هم به غربت مبتلا خواهد شد؛ پس خوشا به حال غریبان! سوال شد یا رسول‌الله! غریبان چه کسانی هستند؟ فرمود: کسانی که وقتی توده مردم به سوی فساد می‌روند و فاسد می‌شوند، صالح باقی می‌مانند؛ که اینها نه وحشت می‌کنند و نه احساس غربت می‌کنند؛ و اگر چنین مومنی در حال غربت بمیرد، فرشتگان آسمان بر او می‌گریند اگرچه گریه کن کم داشته باشد، وگرنه در قبر، نور درخشانی پدید می‌آید که از جایی که به خاک سپرده شده تا محل ولادت و زندگی او می‌تابد.» 💠تفسیر مقام معظم رهبری (دامت برکاته) از این حدیث: البته این همان‌طور که عرض کردیم، اشاره به آن دوران خاص است لکن حکم مربوط به آن دوران نیست، مال همیشه است. یعنی در همه دورانها یک چنین وضعی ممکن است پیش بیاید، که پیش هم آمد و قرنهای متمادی این جور بود که روال عمومی جامعه، روال غیراسلامی بود. ]اما[ یک عده هم مقید ماندند، متعهد باقی ماندند که اینها در آن جامعه غریب بودند و آن وقتی که مردم به سمت فساد می‌رفتند، اینها صالح می‌ماندند. امروز هم همین جور است. امروز هم چه در دنیا، چه در جامعه خود ما میل به فساد و میکروب فساد همیشه وجود دارد و کسانی به این آسیب دچار می‌شوند. غریبانی که پیغمبراکرم (صل الله‌علیه‌و‌آله وسلم)درباره آنها فرمودند «طوبی للغرباء»، آن کسانی هستند که اگر می‌بینند که کسانی به سمت فساد می‌روند، خودشان را همرنگ جماعت نکنند، تن به این حرکت عمومی ندهند، صلاح خودشان را حفظ کنند. توجه کنید که اگر یک چنین کسانی در جامعه باشند و ایستادگی کنند، مثل ستونهایی که بر روی آنها می‌شود سقفی را که ویران شده دوباره بنا کرد، همین‌ها موجب می‌شوند که دوباره جامعه به سمت صلاح برگردد. .... انه لا وحشه ولا غربه علی مومن؛ ]بعد[ به دنبالش فرمودند: مومن از تنهایی، وحشت نمی‌کند - ]و 💠 در روایتی دیگر[ فرمودند: لاتستوحشوا فی طریق الهدی لقله اهله(2)- احساس وحشت نمی‌کند که حالا ما در این راه تنها ماندیم، احساس غربت نمی‌کند. 💠 و ما من مومن یموت فی غربه بکت علیه الملائکه رحمه له حیث قلت بواکیه و الا فسح له فی قبره بنو ر یتلا لا من حیث دفن الی مسقط راسه؛ این هم منقبتی از مناقب چنین انسانی است که اگر چنین مومنی در حال غربت، در حال تنهایی، در حالی که ولو در بین جماعت است اما دل او به گمراهی دل جماعت دچار نشده بمیرد، فرشتگان آسمان بر او می‌گریند. ✨شرح حدیث در ابتدای درس خارج، 1383/10/22 به نقل از کتاب نسیم سحر 📚(1) نوادر راوندی، ص ۱۰۲ 📚(۲) نهج‌البلاغه، خطبه ✅اهل حق و یقین از تنهایی در میدان عمل نمی‌هراسند.. ⬅️ امر به معروف و نهی از منکر را به بهانه ی تنهایی رها نکنیم ...