تحذیر از تخدیر 🔹اخیراً خبرهای تکان‌دهنده مختلفی از مرگ و میرهای ناشی از مشروبات الکلی منتشر شده که علائم بدی برای جامعه اسلامی است. اما این صرفاً یک درد است و از این درد باید پی به بیماری ببریم. در این گفتار به این نکته اشاره می‌کنیم که درد تخدیر ناشی از بیماری وهم است. 🔹قرآن کریم مراتب معرفت را به سه سطح عمده تقسیم می‌کند: تفقه، تفهم و توهم. تفقه بالاترین سطح معرفت است و توهم پایین‌ترین آن. اینک در آخرالزمان، با مسخ انسان به بهیمه، معرفت او وهیمه شده و ناچار است با تخدیر، خود را از این مسخ دهشتناک غافل کند. انسان، یا اهل سُکر است یا اهل ذکر. اهل سکر و مستی، لزوماً اهالی مشروبات الکلی نیستند بلکه مست‌های مدرک، مست‌های شهرت، مست‌های پول، مست‌های مقام و... همگی از پارادایم ذکر فاصله گرفته و در پارادایم سکر قرار دارند. قاعده این است که انسان هرچه از ذکر فاصله بگیرد به دامن سکر می‌افتد. 🔹آنچه انسان را تخدیر می‌کند و او را غافلتر از آنچه هست می‌گرداند در آخرالزمان تنوع و تکثر یافته است. سابقا مواد مخدر و مشروبات الکلی، تخدیرکننده‌های اصلی بودند اما اینک موسیقی، مدیتیشن، مدرک‌گرایی، فوتبال و... عواملی هستند تا جامعه ساعاتی ازخود بیخود شود. این‌ها همه مخدر هستند و جامعه را مست و مسخ می‌کنند و موجب فاصله از عقل می‌شوند. اساساً حکمت تحریم مشروبات الکلی، همین فاصله‌ای است که بین انسان و عقل ایجاد می‌کند. با این معیار، آیا نباید بسیاری دیگر از تخدیرکننده‌ها نیز ممنوع شوند؟! اما هیهات. یکی از شاخص‌های جامعه‌شناسی قرآنی این است که هرچه عوامل تخدیر در جامعه بیشتر باشد، آن جامعه متوهم‌تر است. 🔹اساساً اینترتینمنت یا سرگرمی یعنی همین. یعنی سر را گرم میکند تا از خود بیخود شود. خودش نباشد تا به حقیقت بیندیشد. حقیقت، لازمان و لامکان است و اعتباریاتی در آن نیست. در عالم حقیقت، نسبت های قوم و خویشی، مناصب اجتماعی، مدارک علمی و... هیچ‌یک وجود ندارد. بلکه انسان با خود خود خودش مواجه می‌شود؛ خودی که تهی و عریان است؛ عریان از جسم و خیال و اوهام. انسانی که خود خود خودش هیچ نباشد و خودش را با مدرک و منصبش تعریف کند و مسخ و مست شده باشد، این انسان از حقیقت می‌ترسد و لذا به عوامل مخدر پناه می‌آورد. 🔹حتی در این یکسال، برخی‌ها با اخبار غزه و... به جای اینکه تکان بخورند و متنبه شوند، صرفاً برای سرگرم شدن اخبار را دنبال می‌کنند تا سرشان گرم شود؛ و خاک بر سر جامعه بشریت که با آنچه مایه تنبه و بیداری‌اش است نیز بعنوان یک سرگرمی نگاه می‌کند. انسان متفقه، از هرچیزی برای بیدار شدن و تنبه استفاده میکند اما انسان متوهم از هرچیزی برای به خواب رفتن استفاده میکند. برای یقظه، وعظ لازم است. کسی و جامعه‌ای که وعظ نپذیرد، یقظه هم ندارد. 🔹وقتی جامعه دچار توهم و تخدیر شود خداوند خود را ملزم می‌داند که جامعه را بیدار کند: با سیل و زلزله و حوادث مختلف و با جنگ و درد. درد و رنج برای انسان لازم است تا شهوت مدرک و شهوت علم و شهوت موسیقی و شهوت فوتبال و... او را به خواب نبرد. خداوند در رأس مصلحان و منذران است و ما نیز به تأسی از حضرت حق باید منذر باشیم. خداوند از تخدیر، تحذیر می‌کند و ما نیز رسالت داریم تحذیر از تخدیر کنیم. ‼️سرتان گرم نشود. یاعلی ✍️ اندیشکده تثبیت| سید امیر حسینی @tasbit1444