#بررسی_آیه_غار #قسمت_دوم پیامبر مخفیانه باید شبانه و در تاریکی حرکت می‌کرد تا کسی او را نبیند که بین راه به ابوبکر برخورد کرد و پیامبر برای اینکه مبادا ابوبکر به خاطر ترس از جان جای او را به مشرکین لو بدهد او را به همراه خود به غار می‌برد «إِذْ هُما فِی الْغارِ» یعنی: دو نفر وارد غار شدند در آن موقع ترس و وحشت، یار و همسفر پیامبر را فرا گرفت با خود اندیشید که اگر الان مشرکین بیایند و مرا در کنار پیامبر ببینند چه خاکی تو سرم‌بریزم ؟ آنها به جرم همدستی گردن مرا خواهند زد و پیامبر او را دلدارى داده، گفت: (غم مخور خدا با ما است))؛ «إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنا» سوره توبه خوب در اینجا اولین فضيلت که برای امیرالمؤمنین گفتیم روشن تر میشود فدا کردن جان و اطمینان قلب برای امیرالمؤمنین ترس و اضطراب و عدم اطمینان قلبی برای یار غار (ابوبکر) آیه ای که مرتبط با شب "لیلت المبیت " (شبی که امیرالمؤمنین به جای پیامبر در بستر خوابید ) است👇👇👇👇👇 وَمِنَ النّاسِ مَن يَشري نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءوفٌ بِالعِبادِ و از مردم کسی هست که جانش را در طلب خشنودی الله می فروشد؛ و الله نسبت به بندگان مهربان است البقره(آيه: 207)