آقا من اصلا هیچی. تو تربیت فرزند استادسلطانی رو که قبول دارید. ایشون و بقیه روانشناسای مطرح دنیا میگن ۳ تا بچه اول دست‌گرمیه. فرزندپروری تازه از بچه چهارم به بعد شروع میشه. دقت کنید چهارم "به‌بعد". انتهاشو نمیگن چندتا. حالا یعنی چی؟ یعنی این‌که شما تو ۳تا بچه اول اصول‌تربیتی رو بصورت تجربی یاد می‌گیری. مهارتت میره بالا. با چالش‌های مختلف روبرو میشی و راه‌حلش رو پیدا می‌کنی. خودت میشی یه‌پا روانشناس و مشاور. کلی نکات تربیتی هم یادگرفتی از کتاب‌ها از فضای مجازی مثل کانال‌نوردیده😜. آماده‌آماده هستی بچه‌چهارم بیاد یه دسته‌گل پرورش بدی که در آینده بترکونه. ولی ما یدونه یا دوتا میاریم ولش میکنیم. وقتی تازه می‌خواد نتیجه زحماتمونو بگیریم بیخیال بچه می‌شیم. بچه اول که موش‌آزمایشگاهیه. هم خودمون جوان و بی‌اعصابیم. هم بچه یه موجود جدیده برامون و بی‌تجربه‌ایم. کلی اشتباه می‌کنیم تو تربیتش. یه روز کتکش میزنیم. به روز لوسش می‌کنیم. هر روز یه مدل برخورد می‌کنیم. تاجایی که درمانده میشیم. تازه میریم سراغ مشاور و کتاب و چندتا نکته یاد می‌گیریم. که دیر شده. ولی به‌درد بچه دوممون می‌خوره. منم بچه اول بودم. حالا نگاه نکنید آدم باکمالاتی هستم بالاخره استثناء همه جا وجود داره‌.😁 بچه دوم تاثیرات مثبتی روی تربیت بچه اول داره. در کشمکش‌های بچه‌ها باهم رشد اجتماعی‌شون بالا می‌ره و استقلال‌شون میره بالا و... اصلا این جمله که ما یه‌بچه میاریم و درست تربیتش می‌کنیم حرف بی‌پایه و اساسیه. چون تک‌فرزندی خودش یک آسیبه. هرکاری بکنید نمی‌تونید فواید تربیتی داشتن خواهر برادر رو برای تک‌فرزندتون فراهم کنید. جدای از آسیب‌های دیگه‌اش. بچه‌های بعدی هم بهمین ترتیب. خلاصه من نمی‌گم، روانشناسای بزرگ می‌گن ۳ تا بچه اول دست‌گرمیه. این بدین معنا نیست که سه تای اول آدمای روانی میشن. نه. منظور اینه بچه ها بیشتر بشن اولا بچه های اول بهتر میشن و ثانیا بچه آخریا خیلی بهتر میشن. (۴) سه تابچه اول دستگرمیه ✍ حسین دارابی @Hoseindarabi