✍️ عادت گریزی شمار زیادی از اندیشمندان، ما را به تجربه کردن زندگی اصیل دعوت کرده اند؛ یعنی گونه ای از زیستن که با انتخاب های آگاهانه و کنش های عاقلانه ی ما شکل می گیرد؛ بدون تقلید از این و آن و بدون پیروی کورکورانه از سنت های نادرست اجتماع. حتی گاهی شکستن خط قرمزهای موجود و جنگیدن با عادت های غلطِ مرسوم هم می تواند یکی از لوازم زندگی اصیل باشد. این جمله ی طلایی شمس تبریزی را نباید فراموش کرد که: هر فسادی که در عالم افتاد از این افتاد که یکی، یکی را معتقد شد به تقلید یا منکِر شد به تقلید. کِی روا باشد مقلّد را مسلمان داشتن؟! حالا توصیه به این گونه زیستن را در کلام سخنوران بخوانیم: 📌نظامی: هرچه خلاف آمدِ عادت بوَد قافله سالار سعادت بوَد 📌عطار: تو یقین می دان که اندر راه او نیست عادت، لایق درگاه او هرچه از عادت روَد در روزگار نیست آن را با حقیقت هیچ کار 📌مولانا: خلق را تقلیدشان بر باد داد ای دوصد لعنت بر این تقلید باد 📌حافظ: از خلاف آمدِ عادت بطلب کام که من کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم 📌صائب: دامن هر گُل مگیر و گِردِ هر بلبل مگرد طالبِ حُسنِ غریب و معنیِ بیگانه باش 📌صائب: مِی خوردنِ مدام مرا بی دِماغ(=دلتنگ، افسرده) کرد عادت به هر دوا که کنی، بی اثر شود 📌کلیم همدانی/کاشانی: خواهم ز پسِ پرده ی تقوا به در افتم چندی به زبان همه کس چون خبر افتم این همسفران پشت به مقصود روانند شاید که بمانم، قدمی پیش تر افتم 📌اقبال لاهوری: تراش از تیشه ی خود جاده ی خویش به راه دیگران رفتن عذاب است گر از دست تو کاری نادر آید گناهی هم اگر باشد ثواب است 📚 @hosin159