بسم‌ الله الرحمن الرحیم ▶️ قمر در گاهوارِ آسمان خفت سرود خواب را از کعبه بشنفت به تخت روز تا بنشست خورشید تمام نورِ خود بر کعبه پاشید @hosenih شکرخند سحر در پرده‌ی باد بشارت برد از میلاد نوزاد نه تنها کعبه شهد شوق می‌خورد سراپای جهان را ذوق می‌برد به دور کعبه هاله‌ هاله از نور چنان بسیار ، تا شد واله از نور به کعبه هست آری میهمانی که حق او را نماید میزبانی نسیم مهر ، خود بر کعبه می‌خورد که مادر ، درد زا از یاد می‌برد طعامش میزبانان بهشتی بیاوردند از خوان بهشتی @hosenih سه روز و شام مهمان خدا بود در این ایّام از دنیا جدا بود که ناگه کعبه را دیوار بشکافت زنی نوزاد در آغوش بشتافت لبش از خنده‌گویی انگبین داشت که در دستش وجودی نازنین داشت نهالی پاک در دامان او بود گل‌ ایثار در بُستان او بود هنوز از وحی قرآن نارسیده نه کس از کام پیغمبر شنیده که بر رُخسار احمد چهره تاباند فرازی چند را از مؤمنون خواند @hosenih علی فخر جهان آفرینش علی از کارگاه حق گزینش علی آن همسر زهرای اطهر علی آن مونس جان پیمب ر زلال معرفت در جان او بود پس از احمد قوی ایمان او بود علی آن یکّه تازِ وادی علم علی آن چشمه‌ی آبادی حلم به شهر علم پیغمبر علی در « سلونی»بارها فرمود حیدر @hosenih علی بود و لباس وصله‌داری علی با آن مقام شهسواری علی بود و بپا یک جفت موزه که در نزدش به از ملک دو روزه علی بود و غذایش نان جو بود که آن هم گاه گاهی در گرو بود علی بود و گلیم پاره‌اش فرش از آن سیر و سفر می‌کرد در عرش علی بود و همان تیغ کلامش نفس‌ها بود در گفتار رامش چسان آن ناکسان اندر سجودت به خون کردند آغشته وجودت @hosenih چسان ای تیز پر چرخ توحید که از تو چشم‌‌های علم جوشید ترا در خانه‌ات کردند محبوس که عدلت ای علی شد پرّ طاووس گلویت را بکرده استخوان چاک ؟ به چشمانت نشسته خار و خاشاک ؟ بمیرم من که بودی بی‌کس و یار وصیّ احمد و یک مشت بی‌عار به دل آن‌قدر بودت غصّه و آه که می‌گفتی تو درد خویش با چاه علی دست تو دست قدرت حق علی چشم تو چشم حق مطلق @hosenih علی شمشیر تو خشم خدایی علی لبخند تو مهر سمایی علی خود معنی اکمال دین است علی اتمام نعمت در زمین است علی مقصود از ایجاد هستی است علی معیار تام حق‌پرستی است علی میزان حق در روز موعود علی مصداق خاص خیر موجود علی حیران از او عدل است و انصاف هِمال او کجا یابند اخلاف علی در حیرتم از خالق او کدامین خاک کردش لایق او ؟ @hosenih علی حاکم به کلّ ماه و خورشید علی نور و جمال و خیر و امید علی قرآن ناطق جان احمد علی پرورده¬ی دامان احمد علی یک‌یک همه آیات قرآن که مدحش هل‌اتی آورد چندان علی قَدرت ندانستند و ما نیز نداند قدر دریا قطره ناچیز به درک تو کُمیت انبیا لنگ به وصف تو دهان یک جهان تنگ @hosenih قلم هنگام تحریر صفاتت نخستین گام گردیدست ماتت گلستان او و ما خاری به بستان نه در بستان که اطراف گلستان کتاب زندگانی او و ما قط یکی نقطه نه در پایان هر خط نه حتّی نقطه تا باشیم همرنگ فشار کمترین کلکیم بر سنگ فشار کم‌ترین کلک از غلط بود که گفتم نی ، تمنّایی ز خط بود @hosenih تمنّایی ز فردی خواب آلُود چو شد بیدار هر چه بود نا بود اگر او هستی و ما نیستی پس همین جا چامه را باید کنم بس ⏹ © کانال رسمی "حسینیه؛ پایگاه تخصصی مدح و مرثیه"؛ @hosenih