ماهست و رشک صبح وشب هرسپیده است او را ، خدا برای خودش ، آفریده است چهره به غنچه ی غزلی ناب می زند اما به موج مجعد گیسو قصیده است @hosenih جان ها فدای حضرت قاسم که آفتاب از ماه صورت ِ نمکینش دمیده است استاد عابث است و حبیب و زهیر و جون قاسم نگو ، برای خودش یک پدیده است او قبل از آنکه تیغ را بکشد بین معرکه خط ونشان ز نیزه ی مژگان کشیده است از بس عزیز بوده ، برای سرش عمو تحت الحنک ز پیرهن خود بریده است دارد میان معرکه جان می کند حسین از بس نفس به سینه بریده بریده است @hosenih بالای پیکرش نرسیده حسین گفت بالا بلند من دو هجا قد کشیده است مولا میان غربت و ماتم ، مقیم شد قاسم دچار درد و بلایی ، عظیم شد شاعر: © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e