📮فیلسوفان و مسائل و دردهای اجتماعی
✍ احمدحسین شریفی
یکی از مهم‌ترین انتظارات اجتماعی از #فلسفه و فیلسوفان آن است که نقش خود را در تعالی اخلاقی جامعه ایفا کنند.
«خواسته‌های غیرضرور» افراد و جامعه را نقد کنند و «خواسته‌های متدانی» آنها را اخطار دهند.
آسیب‌های فردی و اجتماعی چنان خواسته‌هایی را فریاد بزنند.
و از راه نقد و ابطال باورهای نادرست و متدانی، بی‌بنیانی و بی‌ریشگی گرایش‌ها و خواسته‌های متدانی را نیز نشان دهند.
افزون بر آن،
«مصلحت‌های واقعی» مردم را به آنان تعلیم دهند.
و «نیازهای اصیل و اصلی» آنان را یادآوری نمایند.
از طریق تقویت باورهای متعالی، خواسته‌های جامعه را نیز متعالی کنند.
و از راه تبیین و ترویج باورهای صحیح و مستدل، گرایش‌ها و رفتارهای معقول و درست را در حیات فردی و اجتماعی ترویج دهند.
اینها از نقش‌ها و مسئولیت‌هایی است که باید فیلسوفان عهده‌دار آنها باشند؛ اما مع‌الاسف، درباره بسیاری از فیلسوفان و فلسفه‌دانان روزگار ما، باید گفت غافل از نیازها و دردهای اصلی و جانکاه اجتماعی و مسائل و معضلات بشری و بین‌المللی، مشغول خلوت خویش‌اند و دلخوش به افکار و اندیشه‌های انتزاعی خویش: «غافلند این خلق از خود ای پدر».
#الهیات_کاربردی
#نویسندگان_حوزوی_البرز
@howzavian_alborz