👆🏻👆🏻👆🏻 ثمره خلوت شادابی است در حالی که طبیعت تنهایی کسالت و خمودی است. انسان خلق و خوی اجتماعی دارد و خلقت آن به صورتی است که برای برآورده کردن نیازهای مادی و عاطفی و روحی‌اش نیاز دارد که در کنار هم‌نوعان خودش باشد. به همین خاطر اگر از مقتضای طبیعت خویش دوری کنید، ناآرامی و کسالت و خمودی ثمره قطعی آن خواهد بود. لذا لازم است در ایام کرونا وقتی را برای باهم بودن و دوری از تنهایی بگذارید علاوه بر اینکه مسأله خلوت نباید به دست فراموشی سپرده شود. برای تأمین این دو به صورت توأمان توصیه می‌شود در ایام کرونا برنامه‌ای برای رفتن به کویر داشته باشید. شب را در کویر بگذرانید. در روایتی شریف در توصیف احوال نبی آمده است که اکثر فرح النبی النظر الی السماء. بیشترین تفریح پیامبر نگاه به آسمان بود. در نگاه به آسمان، تفکر به خالق نهفته است. کمتر کسی است که به آسمان بنگرد و سر تعظیم در مقابل خالق این عظمت فرود نیاورد. آخرین شاخصه خلوت جهت دار شدن زندگی است. انسانی که از خلوت برخوردار باشد در دریای متلاطم زندگی مسیرش را گم نخواهد کرد چراکه دائماً به آنچه انجام داده و آنچه باید انجام دهد و اهداف زندگی‌اش فکر می‌کند. یکی از آسیب‌های جدی دنیا مدرن گمراهی است. به این معنی که انسان مدرن نمی‌داند در زندگی به دنبال چیست. به هر سو می‌رود تا به آرامش برسد اما نخواهد رسید چراکه مسیر را اشتباه رفته است و در سرعت دنیا مدرن وقتی برای فکر کردن به مسیر صحیح ندارد و بیشتر وقت را در خود مسیر می‌گذراند نه قبل از مسیر. کرونا فرصتی است که به سؤالات اساسی زندگی فکر کنید. به اینکه مسیر درست زندگی چیست؟ فارغ از هرگونه شتاب زدگی به معنای زندگی فکر کنید. به اینکه از کجا آمده‌اید و به کجا می‌روید؟ و آمدنتان بهر چه بود؟ بنابراین کرونا برای انسان مردن به مثابه چالش بزرگی است. چالشی که ممکن است آسیب‌های زندگی مدرن را از بین ببرد یا اینکه به آسیب‌های موجود عمق بیشتری بدهد. و تمرین خلوت داشتن و فرار از تنهایی در این ایام می‌تواند کمک بزرگی به از بین بردن این آسیب‌ها کند. منبع:yun.ir/l55m61 🆔 @porseman_andisheh