حسین پرکان
نوح نبی هم که باشی، در میان اطرافیان، کسانی پیدا می شوند که دچار انحراف و ظلم کی شوند. خصوصا اینکه پای انسان به عرصه سیاست و قدرت باز شود. در سال‌های پس از انقلاب، تاکنون، سیاستمداران و انقلابیون فراوانی بوده اند که اطرافیانشان دچار انحراف و ظلم شده اند. واکنش برخی از اینها در مواجهه با انحراف و ظلم اطرافیان در مقایسه با یکدیگر جالب است: ۱.هاشمی رفسنجانی و مهدی هاشمی:سکوت، بدون عذرخواهی و استعفا ۲.محمد خاتمی و انبوهی از مدیرانش:سکوت، بدون عذرخواهی، بعضا دفاع ۳.حسن روحانی و برادرش:دفاع، تهدید به جنگ داخلی و... ۴.محموداحمدی نژاد و مشائی: دفاع، تهدید و... ۵.صادق آهنگران و فرزندش: اعلام برائت ۶.آیت الله خزعلی و فرزندش: اعلام برائت ۷.اسحاق جهانگیری و برادرش: سکوت، بدون عذرخواهی و استعفا ۸.آملی لاریجانی و برادرش: رفتارهای مبهم، بدون عذرخواهی و استعفا ۹.آیت الله منتظری و مهدی هاشمی:دفاع و برکناری خودش ۱۰. ... و اما کاظم صدیقی:عذرخواهی چندباره، گردن گرفتن مسئولیت خطا، پیگیری رفع و جبران خطا. به نظر من در مقام مقایسه، آیت الله صدیقی، گوی سبقت را به جهت اخلاقی و معنوی از سایرین ربوده اند.و این نشان از بزرگی و عظمت معنوی ایشان دارد.
783 مشاهده