امشب رفتیم خدمت حاج حسین که هم استاد دانشگاهه و هم مداح اهل بیت خبر رسیده بود که با یه تذکر لسانی ساده به ایشون حمله ور شدن نکاتی رد و بدل شد که قابل تأمله ۱. بعد از گذشت یک سال از فتنه، شاید در ظاهر جامعه آرام باشه اما نباید خیالمون راحت باشه. نه از این جهت که ممکنه جامعه دوباره متشنج بشه. بلکه از این جهت که ذهن‌ها هنوز در تصرف دشمنه. و ما تکلیف داریم که مجاهدانه بریم سراغ مخاطب و با بیان و تبیین مناسب سعی در آگاه کردن مخاطب داشته باشیم ۲. بعضی نقاط شهر اوضاع بدتری دارند و باید فکر اساسی برای این قضیه شود. بعضی جاها خلأ قانونی وجود دارد، و بعضی جاها همتی از طرف مسئولین برای اقدام نیست ۳. نیاز به کار مداوم و متمرکز فرهنگی با رویکرد مسئله محور هست البته مدل کار پیچیدگی دارد و نیاز به نیروی انسانی متخصص است و برای انتقال حرف نیز استفاده از ابزار هنر ضروری است. ۴. با وجود همه تلاشهایی که تا امروز شده و نگرانی هایی که احساس میکنیم اما حقیقت این است که پروژه دشمن شکست خورده و خیلی از خانمهای جامعه هنوز حجاب حداقلی خودشون رو حفظ کردن. در صورتی که امروز فضا طوری است که اونها هم میتونستن کشف حجاب کنن و مانع جدی مقابلشون نبود. این همون چیزیه که رهبری به عنوان ایمان مردم ازش یاد کردن. مردم ما مومن هستند. ۵. با این وجود اهمیت تبلیغات دینی و تکلیفی که به دوش مبلغان و فعالان فرهنگی هست خیلی تکلیف سنگینی است. باید جدی تر از قبل و با شناخت دقیق مسئله و مخاطب و طرح و برنامه جدی فعالیت کرد. و این همون نقش است که رهبری در گام دوم از جوانان خواسته