💠#حدیث_مهدوی💠 🌷امام مهدي(عج) از ديدگاه امام حسن عسکري(ع) «احمد بن اسحاق مي گويد: به خدمت امام حسن عسکري (عليه‌السلام )وارد شدم، در نظر داشتم که در مورد جانشين آن حضرت سوال کنم. امام (عليه‌السلام) خود ابتدائاً فرمود : «اي احمد بن اسحاق! خداي تبارک و تعالي، از روزي که حضرت آدم را آفريده، لحظه اي روي زمين را خالي از حجت نگذاشته، و تا روز قيام قيامت هرگز بندگان خودش را بي حجت نخواهد گذاشت. خداوند به برکت حجت خود بلاها را از اهل زمين دفع مي کند و به سبب او باران را فرو مي فرستد و به خاطر او برکات زمين را خارج مي کند». پرسيدم: اي فرزند پيامبر! امام و جانشين بعد از شما کيست؟ امام (عليه‌السلام) از جاي برخاست و شتاب‌زده واردخانه شد و چون بازگشت کودک سه ساله اي بر دوش خود داشت که صورتش همچون ماه شب چهارده مي درخشيد. آنگاه خطاب به من فرمود : «اي احمد بن اسحاق، اگر نبود اينکه تو درپيش خدا وحجت‌هاي او عزيز هستي، اين پسرم را بر تو عرضه نمي کردم. او هم‌نام پيامبر خدا (صلي الله عليه وآله وسلم )و هم کنيه ي آن حضرت است. هم اوست که زمين را پر از عدل و داد کند، آن سان که پر از جور و ستم شده باشد». سپس فرمود : «اي احمد بن اسحاق! مَثَل او در اين امت مَثَل حضرت خضر (عليه‌السلام) و ذوالقرنين است، آنچنان از ديده ها غايب مي شود که کسي درآن دوران از هلاکت رهايي نمي يابد، جز کسي که خداوند او را بر اعتقاد به امامت او ثابت و استوار نگهدارد و او را به دعا براي تعجيل فرج او موفق گرداند». احمد بن اسحاق مي گويد: عرض کردم: سرورم! آيا نشانه ي ديگري نيز هست که دلم آرام بگيرد؟ آقازاده بزرگوار با زبان روشن و فصيح فرمود: «من يکتا بازمانده از حجت‌هاي خدا در روي زمين هستم. من دست انتقام خدا از دشمنان او هستم. اي احمد بن اسحاق! پس از رّؤيت ديگر نشان نپرس». 📗 صدوق ؛ کمال الدين : ص ۳۸۴