جناب علامه مجلسی رحمه الله: به سند "حسن" از حضرت امام جعفرالصادق علیه السّلام روایت شده که: عبّاس به خدمت حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السّلام آمد و گفت: مردم اتّفاق کرده اند که حضرت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله را در بقیع دفن کنند و فلانی پیش بایستد و بر ایشان نماز بخواند. چون حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه السّلام دانست که آن منافقان اراده فساد دارند، از خانه بیرون آمده و فرمودند: ایّها النّاس بدرستی که حضرت رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله امام و پیشوای ماست در حال حیات و بعد از وفات، خود فرموده: "من دفن می‌شوم در بقعه ای که در آنجا قبض روح من می‌شود." و چون ایشان در غصب خلافت مطلب خود را به عمل آورده بودند، در این باب با آن حضرت مضایقه نکردند گفتند: آنچه می‌دانی عمل کن. پس حضرت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السّلام در پیش ایستاد و خود بر او نماز خواند، و بعد از آن اجازه فرمود صحابه را که ده نفر ده نفر داخل می‌شدند، و ایشان بر دور بدن مطهر حضرت رسول خدا صلی الله علیه واله می‌ایستادند، و حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب در میان ایشان می‌ایستاد و این آیه را می‌خواند: "إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیما." پس ایشان این آیه را می‌خواندند و بر آن حضرت می‌فرستادند و بیرون می‌رفتند تا آنکه مدینه و اطراف مدینه همه بر حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه واله فرستادند. 📚جلاء العیون، صفحه ١٣٩ https://eitaa.com/informativeness