نقد صریح "شیفت"- ۲ مهندس سعید سلیمانیان، متخصص حوزه‌ی انرژی‌های تجدیدپذیر، ۱۴۰۲۰۸۰۱ - با همه سختی ها و مشاهده امکانات کم یا حتی ناچیز ولی پتانسیل بالا و انگیزه فراوانی که در طراح و همکاران حلقه اصلی ایشان دیده می‌شود، امکان موفقیت "شیفت" در همه ابعاد وجود دارد مشروط بر این‌که استراتژی توسعه خود را بر محورهای زیر بنا کند: • تلاش در تمرکز زدایی در اجرای فعالیت‌های تخصصی که از سوی سازمان‌های رانت‌پذیر و دارای امتیاز، به انحصار درآمده است. • ایجاد شرایط افزایش سهم مشارکت‌های مردمی • بکارگیری فعالانه و انگیزشی سازمان‌های غیر دولتی. - جهت درک موضوع و نیل به ذات و جان کلام سعی می‌کنم دو موضوع کاربردی را به اجمال اشاره کنم: • ایران، توسعه و امنیت غذایی • ایران، توسعه و انرژی - وجه مشترک هر دو موضوع فوق، مقوله استراتژیک "آب" هست و بنظرم منطقه مکران از همه لحاظ پتانسیل لازم را دارد. از طرفی هر دو موضوع فوق وابسته به امر مهم "انرژی" است و اهمیت دسترسی به منابع انرژی در آن هویداست. - بدون شک تولید غذا بدون صرف انرژی تقریباً نشدنی است و با توجه به هشدارهای سازمان های بین المللی نظیر WFP فجایع غذایی در حال بروز است و جامعه ما نیز بشدت تحت تأثیر آن قرار خواهد گرفت. همچنین زیرساخت‌های توسعه و اقتصاد دنیا به انرژی وابسته بوده و طبعاً جوامعی که امکان و سهولت بیشتری در تأمین انرژی مورد نیاز خود داشته باشند فارغ‌البال تر خواهند بود. - تولید انرژی یعنی داشتن مدرسه و امکانات آموزشی تولید انرژی یعنی درمانگاه و تأمین هزینه های درمانی تولید انرژی یعنی شغل و درآمدزایی تولید انرژی یعنی کشاورزی پایدار و تولید غذا تولید انرژی یعنی توسعه صنعت و پرهیز از برداشت ثروت ملی در جهت تأمین مصالحی نظیر فولاد و سیمان تولید انرژی یعنی توسعه صنعت حمل‌ونقل تولید انرژی یعنی پاسداشت محیط زیست و سپردن امانت زیستگاه دور از آلودگی به صاحبان اصلی آن یعنی نسل بعد. - به زعم بنده اگر "شیفت" بتواند بصورت حداقلی به سرمایه‌گذاری مادی و معنوی در توسعه انرژی بپردازد، بی‌شک برنده میدان خواهد بود. - تکرار مکررات است، ولی پیشنهاد می‌کنم جهت عملی کردن این مهم، ضمن تأمین نیازهای اولیه مادی آن (سخت‌افزاری، نرم‌افزاری، اداری و مالی) انجام امور زیر ضروری است: • طراحی و تعیین واحد اجرایی مسئول • برنامه‌ریزی عملیاتی اجرایی و تصویب آن. - و این نخواهد شد جز به همت عالی طراح "شیفت" و هیچ راه دومی وجود ندارد، زیرا هیچ مجموعه‌ای در کشور مسئولیتی در این خصوص ندارد و بدون هیچ مماشات و تعارف عرض می‌کنم هر آنچه که تاکنون صورت گرفته و به ظاهر پشتیبانی محسوب شده بنظر بنده خارج از موضوع بوده و با هدف "شیفت" هیچ سنخیتی ندارد و نباید خود را مشغول به مواردی کرد که بیشتر به سیاهی لشگر و بزک‌های فانتزی می‌ماند تا پشتیبانی و خود را به خواب سپرد و گمان کرد تعریف و تمجیدهای بی‌اثر مؤثر است و اگر نگویم گمراه کننده‌اند ولی حتما کرخت‌مان می‌کند! - خوب که دقت بفرمایید قانونی هم که تصویب شد هیچ دلیلی ندارد طرح "شیفت" را پشتیبانی کند و یقین داشته باشید آن‌قدر ریز و درشت‌هایی پیدا خواهند شد که میراث‌خور طرح "شیفت" باشند و هیچ ثمری در بر نخواهد داشت جز اینکه دوباره گروه‌هایی به سان قبل سرِ سفره خواهند نشست. - در خاتمه هم این را اشاره کنم تا شبکه شدن زنجیره‌های ارزش، راه بسیار طولانی وجود دارد و بر اساس تجربه می‌شود توقع داشت که به این زودی نتوان شبکه‌ای را رونمایی کرد و بهتر همان است که همان روزهای اول اشاره کردم یک مدل اجرایی مشخص با هدف معین! در همین راستا بی‌مناسبت ندانستم طرحی را مطرح کنم: طرح "شرکت سهامی انرژی کشاورزان" اهداف: هدف ۱: توسعه بخشی در سیستان و بلوچستان (جزایر مکران) هدف ۲: مدیریت بهینه مصرف آب هدف ۳: استحصال هیدروژن از آب منطقه هدف ۴: ساخت استخرهای انباشت آب با هدف کنترل مصرف در پیک برق هدف ۵: توسعه تولیدات دامی و روغنی روش اجرا: ۱. مشارکت صنایع بزرگ منطقه (طلا، فولاد، معادن، ...) ۲. امکان تبادلات مالی و بازرگانی در بازارهای هدف تسهیلات موجود: امتیازات منطقه‌ای مناطق محروم با هدف پنهان پدافند غیرعامل. والسلام #نقد_شیفت کانال "شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری" در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404