1) صلاحیت سازمان های بین المللی : دولت‌ها به عنوان یکی از بازیگران بین المللی از صلاحیت برخوردارند. صلاحیت دولت‌ها جلوه ای از حاکمیت آنهاست و حاکمیت یعنی توانایی مدیریت و توانایی اعمال قدرت چه در درون و چه بیرون از مرزها ، چه در بعد داخلی و چه در بعد خارجی در حوزه داخلی اگر گفته میشود دولتها حاکمیت یا صلاحیت دارند یعنی میتوانند قانونگذاری کنند و آن‌ها را اجرا کنند و اگر قانون نقض شود دولت قدرت نظارت بر حسن اجرای قوانین را دارد. در یک نگاه کلی می‌توان گفت دولت‌ها در داخل بر همه اشخاص و اموال و همه امور واقعه صلاحیت دارند ، در امور خارجی نیز دولت‌ها آزادند تا با هر کشوری که می‌خواهند رابطه داشته باشند. در همین راستا صلاحیت سازمانهای بین المللی نیز قابل تبیین است به این معنا که اگر صلاحیت را نشانه ای از اختیار بدانیم ، سازمان‌ها نیز صلاحیت دارند اما به مراتب کمتر و محدودتر از دولتها . فقط قوانین عمومی حقوق بین الملل می‌تواند اختیارات دولت‌ها را کاهش دهد یا محدود کند در حالی که میزان صلاحیت و اختیار سازمانهای بین المللی در چارچوب سند تاسیس و توسط اعضای موسس تعیین میشود که آن هم بستگی دارد به وظایف و اهدافی که آن سازمان بین المللی دنبال می‌کند . #اندیشکده_مطالعات_سازمان_های_بین_المللی https://eitaa.com/international20