درنگی در انسان‌شناسی قرآنی حافظ 🔹️حافظ به انسان از دریچه کرامت می‌نگرد و این نوع نگاه دقیقاً منطبق با نوع مواجهه‌ قرآن کریم با انسان است. 🔹️در نگاه حافظ، بعد اصیل وجود آدمی، همان بعد مجرد و روحانی اوست و بر همین اساس، واژه دل در اشعار حافظ معادل شخص و ماهیت او در نظر گرفته می‌شود و معمولاً مورد خطاب قرار می‌گیرد: «غمناک نباید بود از طعن حسود ای دل/ شاید که چو وابینی، خیر تو درین باشد» و در جایی دیگر چنین می‌گوید: «ای دل ار عشرت امروز به فردا فکنی/ مایه نقد بقا را که ضمان خواهد کرد؟» iqna.ir/00HnUh @iqnanews