در ساعت 03:50، نصر ـ 2 در عليگرهزد با دشمن درگير شد و دشمن به سمت چنانه عقبنشيني يا فرار نمود. نيروهاي دشمن در منطقه¬ي مقابل تپه¬چشمه و سه راه قهوهخانه و كوتكاپن، در چند رده سازمان يافته بودند. بنابراين نصر ـ 1 و نصر ـ 3 مجبور بودند همه¬ي اين ردهها را درهم بشكنند. نصر ـ 1 در تپه¬جوفينه (جنوب غربي تپه¬چشمه) با مقاومت جدي دشمن مواجه گرديد به ناچار براي درهم¬شكستن اين مقاومت، عناصري از قرارگاه نصر ـ 2 به كمك قرارگاه نصر ـ 1 فرستاده شدند. همين امر سبب شد كه تپه¬جوفينه در ساعت06:00 سقوط كند و نيروهاي دشمن در روي آن اسير شوند يا فرار نمايند.
با روشن¬شدن هوا، يگانهاي قرارگاه نصر فشار خود را بر دشمن افزودند. يك گردان از سپاه پاسداران كه به سمت تپه¬ي عليگرهزد پيشروي ميكرد، در ساعت 05:00 خود را به مواضع توپخانه-ي دشمن كه در دامنه¬ي غربي اين ارتفاعات موضع گرفته بود، رساند و ضمن زدن ضرباتي به اين يگان، توپ¬هاي گردان مزبور را به غنيمت گرفت.
قرارگاه نصر ـ 5 موفق گرديد در ساعت06:30، تپه¬ي شاوريه را از دست دشمن خارج سازد و تلاش خود را براي تصرف تپه ـ 350 كه مرتفع¬ترين قلهها در شمال شاوريه بود، ادامه دهد. قرارگاه نصر ـ 3 به علت مقاومت دشمن در غرب كوتكاپن از يكسو و باز بودن جناح جنوبي خود به¬علت عدم پيشروي فجر ـ 3 (تيپ ـ 3 لشكر ـ 77 ارتش و تيپ ـ 33 المهدي سپاه) در منطقه¬ي درهخنگ در شمال روفائيه از جانب ديگر، با كندي به سمت غرب پيشروي ميكرد. بالاخره مقاومت دشمن در جناح جنوبي تقليل پيدا كرد و نصر ـ 3 به پيشروي خود به سمت غرب ادامه داد.
از ساعت 06:30 به بعد، افراد دشمن در عدههاي صد نفري به اسارت نيروهاي خودي درمي¬آمدند. تيپ ـ 2 لشكر ـ 21 در اين ساعت گزارش كرد: «بيش از هزار تن از افراد دشمن را به اسارت گرفته است و درخواست پشتيباني براي تخليهي آنها نمود.
در ساعت 08:00روز دوم فروردين، مقاومت نيروهاي دشمن كه در حوالي محور اصلي از غرب كرخه تا تپهي عليگرهزد گسترش داشتند، درهم شكسته شد و آثار فروپاشي در اين قسمت از جبهه نمايان گرديد. تعداد اسرا و غنايم به¬دست¬آمده، فزوني يافت؛ ولي عناصري از دشمن كه در مقابل نصر ـ 3 قرار داشتند، به صورت جدي مقاومت ميكردند بهنحويكه تا ساعت09:00، منطقه¬ي كوتكاپن پاكسازي نشده بود.
آخرين موضع پدافندي دشمن كه در شمال محور پاي پل ـ امامزادهعباس سقوط كرد، تپه ـ 350 و تپههاي مجاور آن بود كه در ساعت08:40 به وسيله¬ي تيپ ـ 58 تكاور ذوالفقار ارتش تصرف شد و نيروهاي مدافع آن، كه از قبل در عملياتي تحت عنوان ”شهيد كريميان“ كه توسط تيپ ـ 84 پيادهي ارتش صورت گرفت تلفات قابل ملاحظهاي به تيپ مزبور وارد ساخته بودند، به اسارت تيپ ـ 58 درآمدند.
در ساعت 09:00، به خاطر ناهماهنگي كه در گسترش نصرهاي 1 و 3 به وجود آمده بود، مقرر گرديد نصرهاي 1 و 2 به طور موقت پدافند تعجيلي نمايند، تا نصر ـ 3 بتواند با پيشروي به سمت غرب در خط قرارگاه نصر ـ 1 قرار گيرد، آنگاه به اتفاق يکديگر و هماهنگ به سمت غرب پيشروي نمايند.
تا بعدازظهر روز دوم فروردين ماه، يگانهايي كه در شمال جاده¬ي آسفالته¬ي پل نادري ـ عينخوش از شمال به جنوب تك كرده بودند، موفق شدند ارتفاعات شمالي جاده از سهراه قهوهخانه تا شرق دشتعباس را از وجود دشمن پاك كنند و تعداد زيادي از آنها را به اسارت بگيرند. تعداد اين اسرا تا حدود 3000 نفر گزارش گرديد و در ميان اسرا، تعدادي از افسران عراقي نيز وجود داشتند؛ اما در محور پيشروي جنوب جاده (بين جاده و نهر رفائيه)، مقاومت دشمن بسيار شديد بود و نيروهاي تكور در اين محور، در روز اول نبرد نتوانستند منطقه¬ي بين غرب كرخه تا تپههاي عليگرهزد را از وجود دشمن پاك كنند، در نتيجه با وجود اينكه مواضع توپخانه¬ي دشمن در غرب تپه¬ي عليگرهزد به تصرف نيروهاي جمهوري اسلاميدرآمده بود و از نظر كليات نبرد، بايستي ديگر مواضع دشمن در جلوي توپخانه نيز بهسرعت سقوط ميكرد؛ ولي اين وضع در روز اول نبرد پيش نيامد؛ احتمال پاتك دشمن از ساعت 10:30 و حركت نيروهاي دشمن، به سمت شمال نهر رفائيه؛ فرماندهي قرارگاه نصر مجبور شد تا براي مقابله با پاتك دشمن اقدامات تأميني كافي به¬عمل¬آورد. در نتيجه، تلاش اصلي اين فرماندهي متوجه خنثي¬كردن پاتك احتمالي دشمن شد و بهاجبار به حالت پدافندي درآمد و يگانهايي كه توانسته بودند مناطق وسيعي را از اشغال دشمن متجاوز آزاد سازند، به پاكسازي آن مناطق ادامه دادند و تعداد قابل ملاحظهاي از افراد دشمن را ـ كه در نقاط مختلف پراكنده و مخفي شده بودندـ به اسارت گرفتند.