بسم الله رب شهداء و صدیقین دکترین سیاسی ابو عبدالله، جعفر بن محمد الصادق معروف به جعفر صادق     ✍ابوالقاسم رحمانی                         جعفرصادق از نظر معنایی که به سفارش پدر بزرگ ایشان حضرت ختمی مرتبت انتخاب شده است به معنای  پربرکت همچو آب زلال نهر بهشت، که وجودش حیاتبخش و پر ثمر است و انتخاب این نام برای تباین و تضاد بین جعفر صادق امام ششم  ریئس مذهب جعفری و جعفر کذاب یکی از پسران امام هادی و مدعی امامت است. حیات سیاسی، اجتماعی امام صادق در نوع خود که گذاری از یک  دوره  سیاسی بنی امیه به دوره ی دیگری یعنی بنی عباس  می باشد. به دور از سیاست ورزی  عملا جهت جریان سازی های فکری و فرهنگی تاریخ ساز و موثر  به منظور بسط تجربه دینی و روش شناسی معرفتی در  شریعت و طریقت نهضت فرهنگی و علمی جدید و عظیمی  را که توسط پدر ایشان تبیین  شده بود باب مسایل جدیدی به تاسی از امام باقر و خاندان شان  از مکتب، فقه، الهیات،  تفسیر و تقیه به منظور توسعه و تکامل  تفکر دینی در ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی را گشوده است که بدین منظور شخصیت های عظیم  دینی و علمی  را در دستگاه معرفتی خود مورد تعلیم و تربیت قرار می دهد. در باب حکومت که در 31سالگی به امامت میرسد او چون پدران خود امام سجاد که 14 سال از عمر خود را دردوره ی ایشان بسر میبرده است. فعالیت های فکری و فرهنگی را به دور از درگیری های سیاسی حکومتی انجام میداده است. اگر چه دو دوره ی سیاسی با تنوع، تعدد و تکثر آراء، افکار و عقاید سیاسی جدیدی همراه بوده است. ایشان  از حمایت و هدایت  شورش های زیدیه واسماعیلیه، واقفیه و ابومسلم ی ها علیه حکومت اموی، عباسی و سایر جریان های  سیاسی و اعتقادی حاکمیتی و غیر آن با رهبری این افراد  هیچ مشارکتی نداشته است و دعوت آنها را هم رد کرده است و خط و مشی سیاسی امام  به دور از درگیری های مستقیم سیاسی فعالیت های  فکری و فرهنگی خود را  در فضای پر از تهدیدها و تحدید ها با توجه به اقتضای زمانی در لایه های عمیق  جامعه با تدریس، تحصیل و تهذیب  در دستگاه تعلیم و تربیت ویژه که توسط پدر بنا نهاده شده بود با هدف بستر سازی  تحقق حکومت عدالت محور با پیشوایی  حضرت حق، صاحب عصر را بسط و توسعه  داده ند. در تمام دوران امامتشان  توسط هشام، سفاح و منصور حکام  وقت شدیدا زیر نظر بودند و گاها  دستگیر میشدند  تا در مدینه بدست منصور مسموم شدند و به شهادت رسیدند.