💠آخرین پیامک شهید علیرضا نوری 🔹روز وداع با همسرم، درحالیکه بسیار اشک می‌ریختم به او گفتم: " علیرضا اگه رفتی و شهید شدی، من و علی‌اکبر تو این دنیا چه کنیم؟ زندگی بدون تو خیلی سخته! تو میری و من می‌مانم و دلتنگی‌های علی‌اکبرمون و یک قاب عکس و یک پلاک! 🔸علیرضا مثل همیشه لبخندی ملیح زد و گفت: تا الآنم من هیچکاره بودم؛ شما را به همون خدایی می‌سپارم که همیشه محافظ تو و پسرم بوده؛ خداتون بزرگه؛ نگران نباش. 🔹قبل از پرواز به من پیامک زد: "بودنش نیازیست همچون نفس‌کشیدن، خدا را میگویم، همیشه پشت و پناهت". با خواندن این پیام، آخرین بند دلم هم پاره شد. احساس کردم آخرین پیامک همسرم هست. پیامکی که پر از امید بود. اینکه اگر تنهاترین تنها شوی، باز هم خدا هست. خدا جانشین همه بی‌پناهی‌ها و دلتنگی‌هاست. 🔸علیرضا توکلش به خدا زیاد بود. هرگاه کلام من بوی ناامیدی می‌داد، میگفت: «لا تَقنَطُوا مِن رَحمَةِ الله» از رحمت خدا مأیوس نشوید؛ ایمان و اعتقادش به لطف و حکمت و رحمت خدا اینقدر زیاد بود که با وجود علاقه شدیدی که به من و پسرمان داشت ولی با توکل به خدا با خیالی آسوده، زندگی دنیوی را ترک کرد. 📀راوے: همسر شهید علیرضا نوری