⭕️ ماجرای عجیب‌ترین خصوصی‌سازی کشور/ بازگشت هزاران میلیارد به بیت المال در گرو تصمیم هیأت داوری / قسمت دوم ♨️ نکته دیگر روش پرداخت رقم تعیین شده است. طی این قرارداد آقای ژائله حدود ۶ درصد مبلغ تعیین شده را بصورت نقد پرداخت کرده و مابقی رقم تعیین شده با دو سال تنفس و اقساط ۹ ساله بنا است پرداخت شود. با شرایط تورمی موجود در کشور این واگذاری عملا هبه کردن این کشت و صنعت است. 🔻هرچند که خود این روش نیز خلاف آیین نامه واگذاری است. در آیین نامه آمده است برای واگذاری های بزرگ از جنس این کشت و صنعت شخص متقاضی باید ۱۵ درصد رقم را در ابتدا پرداخت کند نه ۶ درصد و مهلت تنفس حداکثر باید یک سال باشد نه دو سال و حداکثر اقساط باید ۸ ساله باشد نه ۹ ساله. 💢 مسئله مهم دیگر آن که دشت مغان به دلیل قرار گرفتن در نقطه صفر مرزی دارای اهمیت امنیتی است و در واگذاری مرز کشورمان به یک شخص می‌تواند مخاطرات زیادی را به همراه داشته باشد. 💢 مسئله مهم دیگر آنکه در قرار داد واگذاری هیچ تعهدی مبنی بر تنظیم کشت در محصولات استراتژیک مانند گندم قید نشده است. دقیقا همین مسئله باعث شد در دوره کشت گذشته این مجموعه آقای ژائله بنا به تصمیم شخصی خود که مالک این کشت و صنعت است سطح کشت گندم را بسیار کاهش دهد و هر آنچه گندم کاشته شده بود برای مصرف کارخانه شیرین عسل تخصیص داده شود. همین مسئله می تواند کشور را در دوره های بعدی دچار چالش جدی کند. ♨️ یک مسئله دیگر در این واگذاری وجود ۱۷ روستا در بین اراضی واگذار شده است. طبیعی است مالک کشت و صنعت مغان نسبت به اراضی کشاورزی این روستاها ادعای مالکیت داشته باشد. لذا اختلاف اهالی این روستا با مالک کشت و صنعت خود یک مسئله جدی است که باید در تنظیم قرارداد لحاظ می شد. 🔻مطلب نهایی نیز آنکه در زمان واگذاری ابتدا شرکت توسعه سرمایه تهران برنده مزایده شد. با بررسی اسناد مالی این شرکت توسط نهادهای نظارتی مشخص شد این شرکت اهلیت این واگذاری را ندارد. در این مرحله طبق قانون باید واگذاری ابطال می شد و سیکل واگذاری از ابتدا شروع میشد که اگر این اتفاق می افتاد قیمت گذاری تجدید میشد و احتمالا با قیمت واقعی تر این کشت و صنعت به فروش می رفت اما سازمان خصوصی سازی واگذاری را ابطال نکرد و با تنظیم برخی شرایط تلاش کرد که کشت و صنعت را به نفر دوم مزایده که کنسرسیوم شیرین عسل بود تحویل دهد و این اتفاق نیز افتاد. @iran_onlin_ir