معمّر بن خلاّد، نزد امام رضا علیه السلام از مردی یاد کرد و گفت: او ریاست طلب است. حضرت فرمود: ما ذِئبانِ ضارِیانِ فی غَنَمِ قَومٍ قَد تَفَرَّقَ رُعاؤُها بِاَضَرَّ فی دینِ المُسلمِ مِنَ الرِّیاسَهِ؛ "دو گرگ درنده در گله ی بی چوپان،به اندازه ریاست طلبی در دین یک مسلمان زیانبار نیست" اصول کافی جلد 2 صفحه297 ریاست طلبی تنها در سطح یک جامعه نیست گاهی خصلت ریاست طلبی و برتری طلبی و سلطه جویی در محیط خانه ،محیط کار،درکلاس وکارگاه ومحله وبازار بروز پیدا می یابد ودرنتیجه حقوق دیگران نادیده گرفته می شود وافراد قدرت طلب برای سلطه یافتن بردیگران حق وعدل را زیر پا می گذارند. هم ریاست داشتن انسان را در معرض خطر قرار می دهد ،هم ریاست طلبیدن،البته این دومی خطرناکتر وزشت تر است. تشبیه امام رضا علیه السلام درباره ریاست طلبی زیبا و در خور تامل است. گرگهای درنده وقتی به گله ای می زنند،چنان نیست که یک گوسفند راببرند وبخورند.ابتدا به تعدادی گوسفند حمله می کنند وحلقومشان را میدرند واز پای در می اورند ،سپس سر فرصت سراغشان می ایند وانها را می خورند،تصور کنید گله ای که چوپانش همراهش نیست ودر معرض حمله دو گرگ درنده از دو سو قرارگیرد،چه قدر ضربه به ان می زند؟ ضرر ریاست طلبی به دین یک مسلمان بیش از آن است. چه بسا کسی برای انتخاب شدن برای یک پست ومسئولیت وارد عرصه ی رقابت می شود وبرای جلب ارای دیگران پول خرج می کند و وعده های دروغ می دهد وچون به ریاست رسید به هیچ یک از ان وعده ها عمل نمی کند. لذا هم دن خود را می بازد هم به اعتقاد دیگران صدمه می زند. اصول کافی جلد2 صفحه297