*«السلام عليك يا اباعبدالله»*
*«السّلام عليك يا بقية الله»*
الا تو وارث ارباب، جان فدای شما
رسيده در نَفَس روضهها نوای شما
اقامه كردهاي روضه، منم كه مهمانت
هميشه و همه ساعت منم برِ خوانت
صباح بود و مساء و نوای روضهٔ تو
نشستهاند خلائق به پای روضهٔ تو
لهوف، روشهٔ هجران بخوانده او هر دم
غم فراق تو بر سينهها نباشد كم
سلام من به قيام و قعود و اذكارت
دل رميده ام آقا شده ست بيمارت
بيا بيا كه بگويند ذوالفقار آمد
به زخم فاطمه آن نور غمگسار آمد
بيا بيا كه علمدار با علم آيد
صداي مير و علمدار در حرم آيد
اگرچه مانع وصل تو من شدم آقا
بخوانم آيه «أمّن يجيب» را مولا
هذا من فضل ربّي