🔰 «عُجبِ به موضوع. ..... این را یقین داشته باشید که، شکر نعمتِ حضرت حق را هر کسی انجام دهد، زیاده‌ای که لازم باشد به او عطا می‌شود و زیاده‌ای هم که برای او مضر باشد به او، رحمةً من الله تبارک و تعالی، داده نمی‌شود. «لَئِن شَکَرتُم لَاَزیدَنَّکُم»، اگر کفر به آن اضافه شد، خذلان و مصداق «سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لا يَعْلَمُونَ» خواهد بود...! 🤔 لذا اولین تقاضا این است که نگویید: موضوع کار ما موضوع اصلی است، و باید تمامی نیروهای مجموعه به این کار بپردازند؛ این صحبت‌ها قابل قبول نیست! در رفتارها و صحبت‌هایی که در محیط کارتان طرح می‌شود این‌گونه نباشد که معنای شاخ و شانه کشیدن و اینکه ما امروز یک سر و گردن از شما بالاتر هستیم را داشته باشد. این‌ها بسیار مُضرّ است. در ته قلبتان این‌گونه باشد که واقعاً احساس کنید که نسبت به آحاد افرادِ دیگر، دست‌بوس هستید؛ یعنی در ذهنتان این‌گونه باشد که ممکن است دیگری یک اخلاصی داشته باشد که من فاقد آن باشم و من یک اطلاعی داشته باشم که بیشتر از او مکلّف باشم!! بنابراین، من به عذاب نزدیک‌تر باشم و او به رحمت حق، نزدیک‌تر. خدای متعال هرچه را به هر کس در این عالَم داده است، برای امتحان است." یکی از چیزهایی که امروز، جامعه مارا آزار می دهد، «عجب تشکیلاتی» صاحبان ثروتی است که فاقد قدرت اند! جهل آنها ناشی از نگاهی است که به چرخش مالی دارند؛ بهگشت و ارتقاء تکلیف شناسی (توسعه فرهنگی /اجتماعی) که سنگین ترین بار تعالی اجتماعی را در توسعه روستایی به دوش دارد، بیشترین انرژی را مصرف می کند اماکمترین هزینه را دارد؛ این مطلب ساده را چگونه باید به آنهایی که با آرم بانک ها در جاده های روستایی تردد دارند تفهیم کرد!؟ ان الله یحب الصابرین ☘️ https://eitaa.com/bkjAbadi