✅#مقاله نویسندگان: نعمت الله صفری فروشانی و معصومه اخلاقی ائمه شیعه( به علت دارا بودن منصب امامت و نیز به سبب خویشاوندی با پیامبر گرامی( همواره جایگاه قابل احترامی نزد شیعه داشته‌اند. به رغم تصور عمومی که تنها منبع درآمدی ائمه(، وجوهات و بیت‌المال بوده، ایشان منابع مالی دیگری نیز داشته‌اند که از جمله این منابع، هدایا بوده است.بسیاری از افراد، هم از سوی جامعه شیعه و هم از ارادتمندان اهل‌سنت به اهل‌بیت(، صله‌هایی برای ائمه( می‌فرستادند که عموما شامل هدایا، وصیت‌ها و نذرها می‌شد. ائمه( عموما این اموال را می‌پذیرفتند و از آنجا که پذیرفتن آنها از نظر حکومت‌ها نیز بلا مانع بود، در پذیرش آنها با مشکلی روبه‌رو نمی‌شدند. این اموال، به خصوص در دوران امامان پیش از امام جواد( که گرفتن خمس هنوز عمومیت نداشت، از اهمیت فراوانی بهره‌مند بود.البته حکومت‌ها نیز گاه علاوه بر مقرری‌های ائمه( از بیت‌المال، صله‌ها و جوایزی نیز به ایشان می‌دادند و ائمه( نیز این هدایا را پذیرفته و با آنها به مشکلات مالی خود و شیعیان رسیدگی می‌کردند...