یفر آن قصاص است و از آن گریزی نیست. اگر به خطا خون كسی ریختی، یا تازیانه یا شمشیر، یا دستت دچار تند روی شد،- كه گاه مشتی سبب كشتن كسی میگردد، چه رسد به بیش از آن- مبادا غرور قدرت تو را از پرداخت خونبها به بازماندگان مقتول باز دارد.
دوّم- هشدار از خود پسندی
مبادا هرگز دچار خود پسندی گردی و به خوبیهای خود اطمینان كنی، و ستایش را دوست داشته باشی، كه اینها همه از بهترین فرصتهای شیطان برای هجوم آوردن به توست، و كردار نیك، نیكوكاران را نابود سازد.
سوّم- هشدار از منّت گذاری
مبادا هرگز با خدمتهایی كه انجام دادی بر مردم منّت گذاری، یا آنچه را انجام دادهای بزرگ بشماری، یا مردم را وعدهای داده، سپس خلف وعده نمایی منّت نهادن، پاداش نیكوكاری را از بین میبرد، و كاری را بزرگ شمردن، نور حق را خاموش گرداند، و خلاف وعده عمل كردن، خشم خدا و مردم را بر میانگیزاند كه خدای بزرگ فرمود: «دشمنی بزرگ نزد خدا آن كه بگویید و عمل نكنید»
چهارم- هشدار از شتابزدگی
مبادا هرگز در كاری كه وقت آن فرا نرسیده شتاب كنی، یا كاری كه وقت آن رسیده سستی ورزی، و یا در چیزی كه (حقیقت آن) روشن نیست ستیزه جویی نمایی و یا در كارهای واضح و آشكار كوتاهی كنی تلاش كن تا هر كاری را در جای خود، و در زمان مخصوص به خود، انجام دهی.
پنجم- هشدار از امتیاز خواهی
مبادا هرگز در آنچه كه با مردم مساوی هستی امتیازی خواهی از اموری كه بر همه روشن است، غفلت كنی، زیرا به هر حال نسبت به آن در برابر مردم مسئولی، و به زودی پرده از كارها یك سو رود، و انتقام ستمدیده را از تو باز میگیرند. باد غرورت، جوشش خشمت، تجاوز دستت، تندی زبانت را در اختیار خود گیر، و با پرهیز از شتابزدگی، و فروخوردن خشم، خود را آرامش ده تا خشم فرو نشیند و اختیار نفس در دست تو باشد. و تو بر نفس مسلّط نخواهی شد مگر با یاد فراوان قیامت، و بازگشت به سوی خدا. آنچه بر تو لازم است آن كه حكومتهای دادگستر پیشین، سنّتهای با ارزش گذشتگان، روشهای پسندیده رفتگان، و آثار پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و واجباتی كه در كتاب خداست، را همواره به یاد آوری، و به آنچه ما عمل كردهایم پیروی كنی، و برای پیروی از فرامین این عهد نامهای كه برای تو نوشتهام، و با آن حجّت را بر تو تمام كردهام، تلاش كن، زیرا اگر نفس سركشی كرد و بر تو چیره شد عذری نزد من نداشته باشی. از خداوند بزرگ، با رحمت گسترده، و قدرت برترش در انجام تمام خواستهها، درخواست میكنیم كه به آنچه موجب خشنودی اوست ما و تو را موفّق فرماید، كه نزد او و خلق او، دارای عذری روشن باشیم، برخوردار از ستایش بندگان، یادگار نیك در شهرها، رسیدن به همه نعمتها، و كرامتها بوده، و اینكه پایان عمر من و تو را به شهادت و رستگاری ختم فرماید، كه همانا ما به سوی او باز میگردیم. با درود به پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله و سلّم و اهل بیت پاكیزه و پاك او، درودی فراوان و پیوسته. با درود.