آیا سیاست ایران خروج از NPT است؟
از ابتدای شروع اقدامات تنبیهی ایران علیه غرب در زمینه عدم رعایت حقوق ایران در توافق هسته‌ای و کاهش حجم تعهدات ایران به برجام، برخی فعالان سیاسی پیشنهاد خروج از NPT را در قبال بدعهدی و سیاست فشار حداکثری طرف مقابل مطرح می‌کردند.
حتی اخیرا نیز و پس از ماجرای صدور قطعنامه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه جمهوری اسلامی ایران، بازهم زمزمه‌های خروج از پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای در برخی محافل مطرح شده بود.
اما این اتفاق تا به امروز که بیش از ۴ سال از خروج آمریکا از برجام می‌گذرد رخ نداده و در ادامه نیز بنا به مصالح و شرایط فعالیت‌های هسته‌ای صلح آمیز ایران چنین تصمیمی دور از ذهن خواهد بود.
در این زمینه گفته شده است که علت اصلی حضور ایران در NPT این است که بنایی برای تولید سلاح هسته‌ای در کشور وجود ندارد و منطقا کشوری از پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای خارج میشود که قصد تولید سلاح داشته باشد و وقتی چنین برنامه‌ای وجود ندارد منطقا نباید اقدامات تنش‌زا انجام داد.
اما این مسئله بدین معنا نیست که ایران خود را محدود کرده و از ظرفیت‌های پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای برای نیازهای منطقی خود استفاده نکند. در واقع اگر طرف مقابل قصد تداوم فشار بر ایران را داشته باشد، این حق برای جمهوری اسلامی نیز محفوظ است که تحت این پیمان، اقدام به غنی سازی بیش از 90 درصدی کرده و آستانه هسته‌ای را برای کشور به ارمغان آورد.
همانطور که اخیرا و پس از صدور قطعنامه آژانس، بخش دیگری از تعهدات ایران ذیل توافق هسته‌ای نیز نادیده گرفته و تصمیم بر این شد که اقداماتی نظیر توقف فعالیت دوربین‌های فراپادمانی، تزریق گاز به چندین زنجیره و افزایش سرعت تولید ماشین‌ها و ... در دستورکار قرار گرفته و اجرایی شدند.
@jahaade_kabir