در مقابل حماس از این فرصت برای ساخت شبکه‌ای از تونل بزرگ و گسترده در داخل نوار استفاده می‌کرد که تعداد آنها به ۱۳۰۰ تونل در عمق ۷۰متری زمین و به طول ۵۰۰ کیلومتر می‌رسد. اما «یعقوب نیگل»، رئیس پیشین شورای امنیت قومی رژیم صهیونیستی تأکید می‌کند که طول این تونل‌ها بسیار بیشتر از این عدد است و به هزاران کیلومتر می‌رسد. وی در مصاحبه با نشریه «گلوبس» گفت: «درست این است، بگوییم، طول تونل‌های حماس در نوار غزه به هزاران کیلومتر می‌رسد و شبیه تونل‌های کره شمالی ساخته شده‌اند که چهارمین یا پنجمین قدرت نظامی جهان است و تونل‌های غزه بعد از تونل‌های کره شمالی، بزرگ‌ترین شبکه تونل‌های دنیا محسوب می‌شود. در این تونل‌ها نمی‌توان از ربات استفاده کرد، چون ربات‌های در چنین عمقی از زمین توان فعالیت ندارند و جنگیدن در چنین تونل‌هایی تقریبا غیر ممکن و محال است.» با این حال، رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که نقشه مشروح و مفصلی از این تونل‌ها در اختیار دارد و نقشه‌های مناسبی برای مقابله با این تونل‌های طراحی می‌کند تا تبدیل به «گورستان فرمانده‌هان و رهبران حماس» شود. این درحالی است که جنبش تأکید کرده است که تونل‌هایش در دو سال اخیر بر اساس تکنولوژی‌های روز شاهد تغییر و تحولی بسیاری بوده‌اند که رژیم صهیونیستی را شوکه و غافلگیر خواهد کرد و آنها را به کمینگاهی بزرگ برای نظامیان رژیم صهیونیستی تبدیل کرده‌‌اند. این باعث شده است تا تونل‌ها به مهم‌ترین عنوان این جنگ تبدیل شود و رهبران حماس در نوار غزه به همراه بیش از ۲۰ هزار مبارز خود، از آنها به عنوان سدی محکم زیر زمین استفاده کند، در مقابل نیز رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند، آنها را به همراه این تونل‌ها نابود کند. زندگی در تونل‌های زیر زمینی دقیقا نمی‌توان گفت که زندگی در تونل‌های غزه چگونه است، چون سختی‌های خاص خود را دارد. با این حال، این تونل‌ها آنگونه که تصور می‌شود، تونل‌های کم ارتفاع با سطوح خاکی نیستند که تنها برای تردد مورد استفاده قرار گیرند. آنچه حماس زیر زمین احداث کرده، «غزه زیر زمینی» نامیده می‌شود و گفته می‌شود، دو غزه زیر زمین وجود دارد، یعنی غزه سومی در عمق بیشتر زمین وجود دارد و همچون تونل‌های زیر زمینی مترو که مجهز به تمام امکانات رفاهی و زندگی است، این تونل‌ها نیز به این امکانات مجهز هستند. این تونل‌ها علاوه بر اینکه بر سیستم‌های تهویه مدرن و پیشرفته‌، مجهز به چندین سیلوی بزرگ غذا و دارو و سوخت هستند و شبکه‌ای از ارتباطات پیشرفته و کدگذاری شده در آن فعال هستند که امکان از کار انداختن یا هک آنها وجود ندارد. دلیل این مدعا این است که نیروهای حماس با استفاده از این شبکه یک سال آموزش‌های خود را برای انجام عملیات «طوفان الاقصی» انجام دادند، بدون این‌که رژیم صهیونیستی به این امر پی ببرد. علاوه بر اینکه کادرهای ویژه‌ای در حماس آموزش دیده‌اند که نیازهای لجستیک رزمندگان این جنبش را در طول نبرد تأمین می‌کنند. با همه اینها رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند که در صدد پر کردن این تونل‌ها با ماده‌ای لزج است که به محض ریختن داخل تونل‌ها پر حجم می‌شود. همچنین ادعا کرده که پس از تزریق این ماده به داخل تونل‌ها ورودی‌های آنها را خواهد بست. علاوه بر این‌که از بمب‌های فاکوم برای تخریب آنها بر سر کسانی‌که در آنها حضور دارند، استفاده خواهد کرد. اما حماس تأکید می‌کند که در ساخت تونل‌ها تمام این ملاحظات را در نظر گرفته و آماده مبارزه با ارتش رژیم صهیونیستی هستند. داستان مجتمع شفا یکی از نقاطی که پس از عملیات طوفان الاقصی به مرکز حملات موشکی و هوایی رژیم صهیونیستی تبدیل شد، مجتمع پزشکی «شفا» بود. بهانه ارتش رژیم صهیونیستی در بمباران مرکز شفا این است که زیر این مرکز یک پایگاه زیر زمینی وجود دارد که مقر اصلی جنبش حماس است و جنبش از بیمارستان و بیماران موجود در آن به عنوان سپر انسانی برای فعالیت‌هایش استفاده می‌کند. اما واقعیتی که رژیم صهیونیستی از آن صحبتی به میان نمی‌آورد، این است که اولا: این رژیم خود مقری برای فرماندهانش در تل‌آویو زیر زمین و در نزدیکی ساختمان‌های مسکونی و بیمارستان «اخلوو»، یکی از بزرگ‌ترین بیمارستان‌های این رژیم احداث کرده است. دومین حقیقتی که این رژیم آن را نادیده می‌گیرد، این است که این رژیم صهیونیستی بود که وقتی در سال ۱۹۶۷ غزه را اشغال کرد، تأسیسات بیمارستان شفا را به عنوان مقری برای فرماندهان نظامی خود انتخاب کرد و در سال ۱۹۸۰ زیر بیمارستان مقری زیر زمینی همچون تونل و پناهگاه برای فرماندهانش احداث کرد تا زمان اشغال نوار غزه یعنی تا سال ۱۹۹۴ از آن استفاده می‌کرد.