زلال وحی: امانتداری(1)
«وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ* وَ الَّذِينَ هُمْ عَلى صَلَواتِهِمْ يُحافِظُونَ* أُولئِكَ هُمُ الْوارِثُونَ* الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيها خالِدُونَ (مؤمنون/11- 8)
و (مؤمنان رستگار) كسانى هستند كه امانتها وپيمانهاى خود را رعايت مىكنند.* و آنان بر نمازهاى خود مواظبت دارند.* آنان وارثانند.* كسانى كه بهشتبرين را ارث مىبرند و در آن جاودانه خواهند ماند.»
نکته ها
1. كلمهى «فردوس» به معناى بوستان، برترين جاى بهشت مىباشد. و چون به جاى جنّت بكار رفته، براى آن ضمير مؤنث آمده است.
2. به نماز و روزه و حجّ مردم ننگريد، به صداقت و امانتدارى آنان بنگريد. (منبع: تفسیر نور)