زلال وحی: امانت‎داری (4) «إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى‌ أَهْلِها وَ إِذا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كانَ سَمِيعاً بَصِيراً» (نساء/58) «همانا خداوند فرمانتان مى‌دهد كه امانتها را به صاحبانش بدهيد و هرگاه ميان مردم داورى كرديد، به عدل حكم كنيد. چه نيك است آنچه كه خداوند شما را بدان پند مى‌دهد. بى‌گمان خداوند شنواى بيناست.» نکته‎ها 9. امانت سه گونه است: الف: ميان انسان وخدا. (وظايف وواجباتى كه بر انسان تعيين شده است.) ب: ميان انسان و ديگران. (اموال يا اسرار ديگران نزد انسان) ج: ميان انسان و خودش. (مثل علم و عمر و قدرت كه در دست ما امانتند.) «منبع: تفسیر نور»