🏝🏝🏝🏝🏝 درمحضر قرآن کریم : بسم الله الرحمن الرحیم" وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّي إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ هود -ایه ١٠" و اگر بعد از شدّت و رنجی که به او رسیده، نعمتهایی به او بچشانیم، می‌گوید: «مشکلات از من برطرف شد، و دیگر باز نخواهد گشت!» و غرق شادی و غفلت و فخرفروشی می‌شود... نکته ها: روزگار همیشه یكسان نیست، بلكه طبق روایات: «الدَّهر یَومان، یَومٌ لك و یومٌ علیك، فان كان لك فلاتبطر و ان كان عَلیك فاصبر فكلاهما ستُختَبر»،(بحارج۷۳ص۸۱) روزگار دو چهره دارد: گاهى با تو و گاهى بر علیه توست. آنگاه كه به نفع توست، مغرور مشو و آنگاه كه به ضرر توست، صبر پیشه كن، زیرا در هر حال مورد آزمایش الهى هستى؛ نعمت هایى كه پس از سختى ها و مشكلات به انسان مى رسد، باید عامل شكر و ذكر باشد، نه وسیله ى فخر و طرب ؛ دو چیز شادى را خطرناك مى كند: یكى تحلیل غلط، «ذهب السیئات عنّى» و دیگر،آنكه این شادى سبب تحقیر دیگران و فخرفروشى خود شود ؛ «لفرحٌ فخور» پیام ها: - انسان كم ظرفیّت است وبااندك نعمتى، فخرفروشى مى كند.«اذقنا... لفرحٌ فخور» - قرآن داراى آهنگ موزون و موسیقى خاصّى است. («نعماء» هم آهنگ «ضرّاء» و «لیؤس كفور» هم وزن «لفرح فخور» است) - سختى ها و شادى ها زودگذرند. «اذقنا... مسّته» - فكر اینكه سختى ها دیگر به انسان روى نمى آورد، تصوّر باطلى است. «ذهب السیئات عنّى» - كامیابى ها را نشانه ى محبوبیّت نزد خداوند ندانیم و نگوییم: دیگر گرفتار نخواهم شد! «ذهب السیئات عنّى» - تحلیل ها و بینش هاى غلط، سبب رفتار نادرست مى شود. گمان مى كند كه هیچ بدى ندارد، «ذهب السیئات عنّى» لذا فخرفروشى مى كند. «لفرح فخور» - شخصیّت بعضى انسان ها متزلزل و وابسته به حوادث بیرونى است، نه كمالات درونى. گاهى «یؤس كفور» و گاهى «فرحٌ فخور» است؛ بر گرفته از تفسیر نور " دراین ساعاتی که به تحویل سال۱۴۰۳ نزدیک می‌شویم، یادکنیم از شهداء وامام راحل"اموات وحقدارانمان خاصه پدران ومادران سفر کرده بسوی محبوب و بخوانیم فاتحه وصلوات... #####