زلال وحی: سؤال از دانایان(2) «ما آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْيَةٍ أَهْلَكْناها أَ فَهُمْ يُؤْمِنُونَ«6» وَ ما أَرْسَلْنا قَبْلَكَ إِلَّا رِجالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» (انبیاء/43) «تمام آبادى‌هايى كه پيش‌از اينها هلاكشان كرديم، (تقاضاى اين‌گونه معجزات را كردند، ولى همين كه پيشنهادشان عملى شد) ايمان نياوردند، پس آيا اينان ايمان مى‌آورند؟* و (اى پيامبر! به آنان بگو:) ما (هيچ پيامبرى را) پيش از تو نفرستاديم مگر اينكه (آنها نيز) مردانى بودند كه ما به ايشان وحى مى‌كرديم، پس اگر نمى‌دانيد از اهل اطلاع (و اهل‌كتب آسمانى) بپرسيد.» نکته ها 3. سؤال از اهل ذكر و رجوع به كارشناس، يك اصل عقلايى است ودر اين آيه مراد از اهل ذكر علماى يهود ونصارى هستند. در روايات سفارش شده كه هر كجا متحيّر شديد از اهل‌بيت پيامبر عليهم السّلام سؤال كنيد كه آن بزرگواران، مصداق كامل اهل‌ذكر هستند. 4. پيامبر صلّى الله عليه و آله فرمود: نه عالم اهل سكوت وكتمان باشد و نه جاهل خاموش. «لا ينبغى للعالم أن يسكت على علمه و لا ينبغى للجاهل أن يسكت على جهله و قد قال الله تعالى: فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ ...» (منبع: تفسیر نور)