زمزم هدایت(30) «وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى‌ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطانَ إِلَّا قَلِيلًا» (نساء/83) «هنگامى كه خبرى (و شايعه‌اى) از ايمنى يا ترس (پيروزى يا شكست) به آنان (منافقان) برسد، آن را فاش ساخته و پخش مى‌كنند، در حالى كه اگر آن را (پيش از نشر) به پيامبر و اولياى امور خود ارجاع دهند، قطعاً آنان كه اهل درك و فهم و استنباطند، حقيقت آن را در مى‌يابند. و اگر فضل و رحمت خداوند بر شما نبود، به جز اندكى، پيروى از شيطان مى‌كرديد.» امام صادق (علیه السّلام): لَوْ لا فَضْلُ اللهِ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ قَالَ فَضْلُ اللَّهِ رَسُولُهُ صلّی الله علیه و آله وَ رَحْمَتُهُ وَلَایَهً الْأَئِمَّهً. دربارۀ آیه: وَ لَوْلاَ فَضْلُ اللهِ علَیْکُمْ وَ رَحْمَتُهُ فرمود: «فضل خداوند، رسولش و رحمت خداوند، ولایت ائمّه علیهم السّلام می‌باشد. (تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ج۳، ص۳۴۴) سؤال: آیا با رخ دادن شک های باطل کننده، بی درنگ نماز باطل می شود یا اگر پس از اندکی فکر کردن شک از بین برود، نماز صحیح است؟ جواب: در این صورت بنابر احتیاط واجب باید قدری فکر و تأمل کند چنانچه شک از بین نرفت (یقین یا گمان به یک طرف پیدا نکرد)، نماز باطل می شود.