زلال معرفت: پرتوی از نور صحیفه(3) دعای چهل و پنجم، از دعاهای صحیفه سجادیه که امام سجاد(ع) هنگام وداع با ماه رمضان آن را می‌خواند. امام (ع) با تعبیرهای احساسی با این ماه خداحافظی کرده‌است. ایشان برخی فضائل این ماه و وظایف مؤمن در آن را بیان کرده‌است تا در رمضان سال بعد راهنمای عمل قرار گیرد. آموزه‌های این دعا به شرح ذیل است: 21.       خودبزرگ‌بینی عامل دوری از نیایش؛ 22.       زبان قرآن بهترین راه برای دعوت به سوی خدا؛ 23.       وحی تنها ابزار اطلاع از اسرار ماورای طبیعت؛ 42.       احسان وتفضل الهی دلیل ستایش خداوند؛ 52.       هدایت خداوند به دین برگزیده وآیین مورد رضایتش؛ 26.       برتری ماه رمضان بر همه اوقات سال به برکت نزول قرآن و نور الهی؛ 27.       برتری مسلمانان بر سایر ملت‌ها با ماه رمضان؛ 28.       برترین بهره‌های جهانیان در ماه رمضان (ماه برکت)؛ 29.       وداع سخت و غم‌انگیز با ماه رمضان؛ 30. رمضان گرامی‌ترین همنشین (دل‌نشین بودن هم‌نشینی با رمضان).